Deze oorlogsvrijwilliger volgde na de tweede wereldoorlog een OCTU-opleiding in Engeland. Als pelotonscommandant en later ook detachementscommandant werd hij ingezet op Java. Hij raakte eind 1947 ernstig gewond tijdens een zoektocht in een kampong naar een aantal vermiste Nederlandse militairen. In het vuurgevecht dat daarbij ontstond, kreeg deze officier een kogel door de long maar gaf zijn mannen desondanks opdracht voort te gaan met de achtervolging. De vermiste Nederlandse militairen bleken helaas niet meer in leven. Later kreeg deze man voor zijn dapperheid in deze actie het Bronzen Kruis.
