In opdracht van de gemeente Weert heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in oktober 2006 een archeologische opgraving (definitief onderzoek) uitgevoerd in verband met nieuwbouw in de gemeente Weert. Doel van dit afsluitende Archeologische onderzoek is het veiligstellen van de wetenschappelijke informatie van archeologische vindplaatsen die tijdens archeologisch vooronderzoek zijn aan- getroffen (behoud ex situ). Tijdens het onderzoek is in het oorspronkelijke plan- gebied een onderzoeksgebied van circa 2.300 m2 vlakdekkend onderzocht. Het plangebied ligt op het dekzandeiland van Weert. Dit dekzand werd tijdens het Weichselien afgezet, de laatste fase van het Laat Pleistoceen: ca. 110.000-10.000 jaar geleden. Onder invloed van koude en droge klimaatomstandigheden werden door de wind grote hoeveelheden zand verplaatst. In het onderzoeksgebied is een hoge zwarte enkeerdgrond vastgesteld. Daaronder zijn restanten van een podzol- bodem aangetroffen: het natuurlijke bodemtype van voor de esvorming. Het maaiveld in het onderzoeksgebied is niet vlak. In het noordelijke deel van het plangebied ligt een pleistocene laagte. Bodemkundig zijn er ook verschillen vastgesteld tussen de hoge en droge delen en de lage natte delen van het plangebied. Tijdens de opgraving is een nederzetting uit de IJzertijd aangetroffen. De nederzetting omvat geen compleet erf: er zijn geen ovens, waterputten, haarden, greppels, graven of voorraadkuilen gevonden. Wel is een meerfasig hoofdgebouw met spiekers en mogelijk waterkuilen aangetroffen. De dateringen van vondsten en structuren lopen uiteen. Het aardewerk wordt door de aanwezigheid van een aantal gidsvormen vooral in de Midden IJzertijd gedateerd, maar er zijn ook enkele scherven uit de Late IJzertijd gevonden. De datering van het aardewerk is echter niet eenduidig: er zijn ook elementen die een vroegere datering in de Vroege IJzertijd mogelijk maken. Hiernaast is nog een fibula gevonden, die in de Late IJzertijd gedateerd kan worden. Huis 1 kan op grond van het plattegrondtype in de Vroege IJzertijd gedateerd worden, maar het is duidelijk dat er meer aan de hand is. Een tweede of derde bewoningsfase is echter minder duidelijk aanwezig. Aanwijzingen voor deze latere fase(n) zijn enkele palenrijen die reconstructies van huizen met middenstijlen van het Haps-type (Late IJzertijd) mogelijk maken, huistypen die vanaf de Midden IJzertijd gangbaar zijn. In het onderzoeksgebied en daarmee ook in plangebied WML-terrein is het onderzoek afgesloten. De resultaten wijzen er op dat in aangrenzende gebieden buiten het plangebied met behoudenswaardige archeologische resten rekening moet worden gehouden. Uit de opgraving op het WML-terrein blijkt dat er ook op een beperkte schaal waardevol archeologisch onderzoek mogelijk is. Derhalve wordt aanbevolen archeologisch onderzoek uit te voeren indien ontwikkelingsplannen voor aangren- zende gebieden worden voorgenomen.