ADC ArcheoProjecten heeft in juli 2017 een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek uitgevoerd voor de locatie Botersloot 69 te Noordeloos, gemeente Giessenlanden. Aanleiding is de voorgenomen sloop van bedrijfsgebouwen en aansluitend daarop de nieuwbouw van woningen en een schuur.
Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. Hieruit bleek dat in het plangebied resten uit het Neolithicum en de Bronstijd werden verwacht. Het plangebied heeft tot in het Neolithicum in een komgebied gelegen. In deze periode heersten er natte omstandigheden en waren de bewoningsomstandigheden ongunstig. In het Neolithicum ontstond de Schoonrewoerdse stroomgordel. In het Neolithicum en de Bronstijd kon op de oever en, nadat de rivier verlandde, op de stroomrug van deze rivier gewoond worden. Vandaar dat in de top van de oeverafzettingen van deze stroomgordel archeologische resten uit het Neolithicum en de Bronstijd verwacht werden. De huidige bebouwing is slechts ondiep gefundeerd (minder dan 50 cm), waardoor verwacht werd dat eventuele archeologische resten, met uitzondering van waar mestkelders liggen, mogelijk grotendeels intact gebleven zijn. Vanaf de Bronstijd raakte de Schoonrewoerdse stroomrug bedekt met veen en komklei. In deze periode was het plangebied ongunstig voor bewoning en er werden dan ook geen resten verwacht uit de periode IJzertijd – Vroege Middeleeuwen. In de Late Middeleeuwen werd het gebied rondom het plangebied op grote schaal ontgonnen. Vanaf deze periode was het plangebied naar verwachting gelegen in een landbouw- en weidegebied. Op basis van het oude kaartmateriaal, en gezien het ontbreken van aanwijzingen voor de aanwezigheid van een woonheuvel, werden eveneens geen archeologische resten uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd verwacht.
Teneinde deze verwachting te toetsen en waar nodig aan te vullen is in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Hierbij zijn in het zuiden van het plangebied beddingafzettingen aangetroffen op ca. 100 cm –mv, afgedekt door oeverafzettingen. Zowel de oever- als de beddingsafzettingen zijn gerelateerd aan de Schoonrewoerdse stroomgordel. In één boring bevindt het beddingzand zich op 200 cm –mv en wordt het afgedekt door restgeulafzettingen. Deze restgeul vormt waarschijnlijk de laatste fase van deze stroomgordel, in de buitenbocht van de rivier. In het noorden van het plangebied zijn komafzettingen van waarschijnlijk de Nieuwlandse stroomgordel aangetroffen op een diepte van ca. 280 cm –mv. Hierboven bevindt zich een pakket oeverzettingen van de Schoonrewoerdse stroomgordel. Dit pakket bevat veel zandlagen en is relatief dik. Deze afzettingen zijn onder een actief milieu met relatief hoge stroomsnelheden gevormd. Naar verwachting overstroomde de oever in de buitenbocht van de rivier regelmatig, waarbij erosie van de onderliggende lagen optrad. Dit wordt bevestigd door de erosieve overgang naar de onderliggende komafzettingen. Waarschijnlijk bood dit deel van de oever tijdens de actieve fase van de rivier weinig mogelijkheden voor permanente bewoning. Pas nadat de rivier in het Laat-Neolithicum of Vroege Bronstijd verlandde, kon mogelijk op de oeverwallen gewoond worden. De bodem is verstoord tot 60 à 100 cm –mv, waarbij de top van de oeverafzettingen verloren is gegaan. Eventuele archeologische resten in de top van de oeverafzettingen zijn daarom niet (meer) aanwezig in het plangebied. Ook zijn in de oeverafzettingen geen vegetatiehorizonten aangetroffen, die zouden wijzen op fasen van stilstand in de sedimentatie, waarin bewoning kon plaatsvinden. Archeologische resten worden om deze redenen niet meer verwacht in het plangebied.
