Tijdens de vervanging van het riool in verschillende straten in Laakkwartier West is de opbouw van de ondergrond door waarnemingen en boringen in kaart gebracht. Daarmee zijn de mogelijkheden voor bewoning in de prehistorie en Romeinse tijd beter in beeld gebracht. Op basis hiervan kan, in combinatie met ouder onderzoek zoals “Gouverneurlaan”, “Spoorwijk” en “P2500” de archeologische verwachting voor dit deel van Den Haag worden geactualiseerd.
Deze actuele verwachting kan worden meegenomen in de nieuwe Archeologische Waarden- en Verwachtingenkaart Den Haag, waaraan momenteel hard wordt gewerkt. De aangetroffen opbouw van de ondergrond stemt in grote lijnen overeen met de geologische kaart van Den Haag en Rijswijk editie 2019. Ook werd duidelijk dat de opbouw van de ondergrond tot aanzienlijke diepte onder maaiveld uit geroerde grond bestaat. Deze verstoringen hebben ervoor gezorgd dat van het oorspronkelijke maaiveld op de Gantelklei nagenoeg niets meer over is. De kans dat in deze klei nog betekenisvolle archeologie uit de late ijzertijd en Romeinse tijd aanwezig is, moet als nihil worden aangemerkt. Dit is mede gebaseerd op de lage ligging van het oorspronkelijke kleioppervlak waar dat wel bewaard is gebleven. Sporen van laat (en post) middeleeuwse activiteiten, die deels aan het vergraven van deze laag ten grondslag lagen, zijn waarschijnlijk nog herkenbaar en zullen zich vermoedelijk vooral als kavelsloten manifesteren. Ook het onderliggende Hollandveen is (deels) aangetast. Op verschillende plaatsen waar het veen niet door verstoringen was aangetast, werd onder de Gantelklei een laag geoxideerd veen herkend op een hoogte waarop in de vroeg ene midden ijzertijd bewoning mogelijk was. Daarmee is aan een belangrijke voorwaarde (droge voeten) voor de mens om een gebied in gebruik te nemen voldaan. Het aangetroffen duin lag hoog genoeg voor bewoning in het (laat) neolithicum . Het duin is aan het eind van het neolithicum – begin bronstijd geheel met veen overgroeid waarmee de kans op bewoning verdwenen is.