ADC ArcheoProjecten heeft een Inventariserend VeldOnderzoek (IVO) in de vorm van een karterend en een waarderend veldonderzoek uitgevoerd in het plangebied Veldhoven, Veldhoven-West, Oerle-Zuid, Fase 1, Steentijdvindplaats 5 (zone D). Het veldwerk is gefaseerd uitgevoerd. Er is begonnen met een karterend booronderzoek, in twee fases, waarna een waarderend veldonderzoek heeft plaats gevonden. Bij het waarderend onderzoek zijn twee verschillende strategieën gevolgd. Als eerste is de vuursteenvindplaats onderzocht door middel van een zeefonderzoek. Vervolgens zijn delen van het plangebied onderzocht naar eventueel aanwezige grondsporen door middel van een proefsleuvenonderzoek. In het onderzoeksgebied zijn twee vindplaatsen geregistreerd.
Vindplaats 1 betreft een vuursteenvindplaats aangetroffen in werkput 2. De vondsten wijzen op een datering in het Laat-Mesolithicum. Er is echter ook een neolithische component aanwezig in het materiaal. Uit het onderzoek is gebleken dat de overgrote meerderheid van het materiaal zich in een oude akker- of cultuurlaag, of in de top van de C-horizont bevindt. Een deel van het materiaal is opgenomen in het plaggendek. Wanneer we de aantallen per vlak bekijken, bevindt de piek van het materiaal zich echter steeds in de cultuurlaag.
Hieruit kunnen we afleiden dat bij de aanleg van het plaggendek het bovenste gedeelte van de cultuurlaag (in beperkte mate) is verstoord. De aanwezigheid van het plaggendek heeft er verder voor gezorgd dat de vindplaats niet verstoord is geweest door recente bodemverstorende ingrepen, zoals diepploegen. De verticale verspreiding van het materiaal is strikt genomen beperkt gebleven en ligt in de lijn van wat we kunnen verwachten op de zandgronden. De vuursteenvindplaats kan als in situ worden beschouwd. ADC ArcheoProjecten adviseert vervolgonderzoek wanneer het in situ bewaren van deze resten geen optie is.
De horizontale verspreiding van het vuursteen toont enkele duidelijke clusters. Een eerste cluster is zichtbaar rondom de blokken 13 en 14, in het zuiden van werkput 2. Deze clustering hangt grotendeels samen met de daar aanwezige grondsporen. De sporen zijn in de late prehistorie, vermoedelijk de Ijzertijd, te dateren. Een tweede cluster situeert zich rondom de blokken 19 en 20, in de noordelijke helft van werkput 2. Een duidelijke begrenzing kan echter vooralsnog niet gemaakt worden.
Vindplaats 2 betreft een verzameling grondsporen in de noordelijke helft van werkput 1. De vindplaats kan vooralsnog niet begrensd worden en is, rekening houdend met de huidige stand van zaken, van onvoldoende omvang om van een representatief deel van een nederzetting te spreken. Mogelijk loopt de vindplaats verder in werkput 2 -waar tijdens het zeefonderzoek grondsporen zijn aangetroffen- en in de zone opgegraven door het AAC (waarvan de onderzoeksresultaten nog niet voorhanden zijn).
Aangezien het onderzoeksgebied deel uitmaakt van een veel groter onderzoek (namelijk Veldhoven Zilverackers), kunnen de onderzoeksresultaten bijdragen tot een groter geheel. Ook al zijn tijdens dit onderzoek geen volledige plattegronden of sporen toebehorende aan een erf (waterput, waterkuil, erfgreppel, enz.) aangetroffen, is het niet onwaarschijnlijk dat in vindplaats 2 delen van gebouwstructuren zijn aangesneden. ADC ArcheoProjecten adviseert ook voor vindplaats 2 vervolgonderzoek. De onderzoeksresultaten kunnen meegenomen worden bij het selectieadvies van het onderzoek dat AAC en ACVU-HBS in deze zone hebben uitgevoerd.
