Oral history interview met een vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog een relatie krijgt met een Duitse soldaat. Ze raakt zwanger en wordt naar de Boerhaavekliniek gestuurd om te bevallen. Ze ontmoet daar meisjes die al dan niet gedwongen afstand nemen van hun baby. Volgens COLD45 zijn er ook meisjes vermoord, omdat ze zwanger waren. Haar soldaat is na de bevalling nog een keer op bezoek geweest, maar heeft het kind niet erkend.

Na de oorlog heeft ze nog geprobeerd om haar soldaat op te sporen, maar dat is niet gelukt. Na de bevalling mag ze niet bij haar ouders wonen en verhuist ze naar een grote stad. Omdat niemand haar daar kent, is ze niet kaalgeschoren. Als ze in de zomer van 1945 op vakantie gaat naar haar geboorteplaats wil de gemeentelijke overheid haar alsnog naar een kamp sturen, maar daar weet ze zich uit te redden. Na een verstandshuwelijk trouwt ze uiteindelijk met haar jeugdliefde.

De aanleiding voor dit interview was het samenstellen van het boek 'Wie geschoren wordt moet stil zitten: de omgang van Nederlandse meisjes met Duitse militairen' / Monika Diederichs (2006). De voorwaarden voor het aanvragen van het interview staan beschreven in het veld 'Remarks’.