H έρευνα αφορά την αξιοποίηση ιστοριών ζωής μεταναστών ως μουσειακών εκθεμάτων και εκπαιδευτικό υλικό. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε τρία διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα με τη μέθοδο της έρευνας δράσης. Σε κάθε επιμέρους έρευνα δράσης συμμετείχαν παιδιά και γονείς είτε ως συνερευνητές και συνδημιουργοί μουσειακών εκθέσεων είτε ως επισκέπτες αυτών. Εξετάζεται την επίδραση της συλλογής και χρήσης ιστοριών ζωής ιδιαίτερα ως προς τις σχέσεις μεταξύ γηγενών παιδιών και παιδιών με μεταναστευτική καταγωγή προσχολικής/πρωτοσχολικής ηλικίας, 5-7 ετών και σχολικής ηλικίας, 11-12 ετών. Αποσκοπεί στην ανάδειξη της σημασίας των ιστοριών ζωής για την ενθάρρυνση της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, την ανάπτυξη της διαπολιτισμικής ικανότητας και την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της συναισθηματικής και πολιτισμικής ενσυναίσθησης ανάμεσα στους γηγενείς και μετανάστες μαθητές που συμμετείχαν στην έρευνα. Σημαντικά συμπεράσματα διεξάγονται για το νέο ρόλο του μουσείου ως ανοιχτoύ χώρου, όπου άτομα με γηγενή και διαφορετική εθνοπολιτισμική καταγωγή ως μέλη μίας κοινότητας θα μπορούν ισότιμα να εμπλέκονται στη διαπραγμάτευση και την κατασκευή της πολιτισμικής τους ταυτότητας και της τοπικής κοινωνικής ιστορίας. Συμπεράσματα της έρευνας αφορούν επίσης τη σχολική εκπαίδευση και την ανάπτυξη της κριτικής κοινωνικής σκέψης, κύριου γνωρίσματος ενός ενεργού πολίτη.

Non-probability: Availability

Face-to-face interview