In juni 2013 heeft Archeologie Delft een beperkt archeologisch onderzoek uitgevoerd achter het historische pakhuis de Liefde op het perceel Scheepmakerij 11-12. Het onderzoek is uitgevoerd als een archeologische begeleiding protocol opgraven. Het was vooral gericht op archeologische resten uit de Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Het onderzoek heeft de resten van drie en mogelijk vier gebouwen aan het licht gebracht die achtereenvolgend in het plangebied hebben gestaan, vanaf het einde van de 16e eeuw tot aan 2010. Het betrof muren van een zwaar gefundeerd pand, mogelijk een pakhuis, een bijgebouw met een kelder en een gang, een grote schuur over de volle breedte van het perceel en een mogelijk vrij liggend gebouw aan de noordkant van het perceel. Door de beperkte omvang van het onderzoek was het niet mogelijk om de gebouwen exact te dateren. Een steeg tussen perceel Scheepmakerij 11-12 en 13, die op verschillende oude kaarten is afgebeeld bleek tot aan de bouw van pakhuis de Liefde in 1899 in gebruik te zijn gebleven. Behalve de gebouwen zijn delen van de industriële installaties van een oliemolen aangetroffen die in de 19e eeuw op het perceel stond. Het zijn het ‘doodsbed’ en de gemetselde opvangbakken voor de olie. Van de molen zelf zijn geen funderingsresten aangetroffen. Door de geringe diepte van nieuwbouw, en het archeologisch onderzoek, is het terrein van hoge archeologische waarde grotendeels intact gebleven. Op basis van dit onderzoek kan het terrein voorlopig als behoudenswaardig worden gewaardeerd.