Bij de afbraak in 1984 van de uit 1763 daterende molenaarswoning aan de Molenweg 103 te Nederweert-Rosvelt werden bouwhistorische waarnemingen verricht. Opnieuw was dat het geval in 1992 toen de nieuwbouwwoning ter plaatse werd afgebroken ten behoeve van de aanleg van het industrieterrein Kampershoek (inmiddels grondgebied van de gemeente Weert geworden).

Tot de meest markante objecten die werden gevonden, behoort een serie van vier zogenaamde broekstenen. Dit zijn natuurstenen glijlagers waarin de wiekenas van een windmolen werd gelagerd. De herkomst van de vier blokken (waarvan één volledig en de andere drie in fragmentvorm) is zonder twijfel toe te schrijven aan de naastgelegen standaardmolen St. Petrus. Deze werd vermoedelijk in de 16e eeuw gesticht en heeft gefunctioneerd tot 1920. Voor de vier broekstenen geldt vanwege hun hergebruik als bouwmateriaal een terminus ante quem van 1763.