Het plangebied ligt in het centrum van Appingedam in het oude kweldergebied van Oost-Fivelingo. Appingedam is in de 7de of 8ste eeuw ontstaan op een wierde ten noorden van het huidige centrum. Na het graven van de Delf (waarschijnlijk aan het eind van de 10de eeuw) verplaatste de nederzetting zich in de richting van de Delf en groeide uit tot een belangrijke handelsstad en marktcentrum. Het plangebied ligt aan een van de oudste straten van de middeleeuwse kern, direct ten oosten van de kerk en het kerkhof. Ter plaatse van de huidige bebouwing aan de Wijkstraat 42-44 stond in de 17de en 18de eeuw een stelmakerij. De huidige bebouwing op de locatie dateert voor zover bekend uit de 20ste eeuw. Gezien de ligging binnen de middeleeuwse kern van Appingedam wordt de kans op de aanwezigheid van archeologische resten in het plangebied groot geacht. Deze resten kunnen bestaan uit middeleeuwse wierdelagen en bewoningssporen uit de middeleeuwen en nieuwe tijd. Mogelijk zijn deze resten wel deels verstoord door de bouw van het pand waarvoor nu uitbreiding wordt beoogd. De noodzaak tot vervolgonderzoek hangt af van de wijze waarop de beoogde uitbreiding wordt gefundeerd en de omvang van de hiervoor benodigde bodemingrepen. Wanneer zoals verwacht sprake is van het uitgraven van bouwputten, dan dienen deze werkzaamheden onder archeologische begeleiding plaats te vinden. Voor een archeologische begeleiding is een Programma van Eisen (PvE) benodigd. Hierin wordt namens het bevoegd gezag (gemeente Appingedam) vastgelegd aan welke eisen en voorwaarden het archeologisch onderzoek moet voldoen.

Date: 30/09/2015 (veldwerk)