In opdracht van Dhr. v.d. Berg heeft RAAP in november-december 2021 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek) uitgevoerd voor het plangebied Den Ilp 158 te Den Ilp in de gemeente Landsmeer. Dit onderzoek kwam voort uit een eerder uitgevoerd bureauonderzoek (De Rijk, 2021, in concept), dat in het kader van de voorgenomen sloop- en bouwwerkzaamheden is uitgevoerd. De graafwerkzaamheden zullen tot maximaal circa 90 cm –mv reiken en de nieuwbouw wordt op 12 buispalen geplaatst. Resultaten verkennend archeologisch booronderzoek Op basis van het uitgevoerde verkennend archeologisch booronderzoek blijkt dat de bodemopbouw op de locatie van de aanbouw tot 70-130 cm –mv is verstoord. Binnen deze dieptes worden geen in situ archeologische resten verwacht. In boringen 1 en 5 (buiten de locatie van de voorgenomen bodemingrepen) is de bodem respectievelijk tot minimaal 75 cm en 100 cm –mv geroerd. Het stuiten van boring 1 op een ongeïdentificeerd hard object op de gespecificeerde diepte duidt gezien de ligging van deze boring nabij de ontginningsas en historisch kaartmateriaal (De Rijk, 2021, in concept) mogelijk op de aanwezigheid van bebouwings- of funderingsresten uit de periode late middeleeuwennieuwe tijd B (tot het begin van de 19e eeuw). De oorspronkelijke top van het veenpakket in het plangebied is vergraven en/of deels in bovenliggende verstoorde grond opgenomen. In boringen 2 en 3 is de bovenste laag van het aangetroffen veen met een dikte van 30-35 cm, respectievelijk vanaf 130 cm en 70 cm –mv, wat rommelig van aard met de aanwezigheid van onder andere kleine kleibrokken en kleine fragmenten puin. Het betreft echter geen duidelijke cultuurlaag en het veen is niet veraard. Ook op dieper gelegen niveaus zijn geen veraarde trajecten veen aangetroffen. Hierdoor bestaat voor het aangetroffen Holland veen een lage archeologische verwachting. Hierin zouden wel sporen van jacht of visserij en mogelijk dieper gegraven, relatief jonge archeologische sporen (zoals beer - of waterputten van oude erven) aanwezig kunnen zijn. Zulke archeologische fenomenen zijn echter lastig op te sporen op basis van een archeologisch booronderzoek. Aan de basis van de boringen zijn vanaf 320-400 cm -mv wad- en/of getijdeafzettingen aangetroffen (Laagpakket van Wormer). Het Laagpakket van Wormer ligt in het plangebied, in vergelijking met de resultaten van boringen in de omgeving, relatief laag. Hierbij lijkt geen sprake te zijn van hoger gelegen lagen, die in het verleden interessant zijn geweest voor bewoning, en er zijn bijvoorbeeld geen laklagen aangetroffen, die aanleiding geven om de lage archeologische verwachting voor deze lagen aan te scherpen.