In opdracht van Dutch Data Center Development B.V. heeft RAAP in april en mei 2021 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek) uitgevoerd voor het plangebied Bedrijventerrein Corneliahoeve gebouw E/F te Rozenburg in de gemeente Haarlemmermeer. Bureauonderzoek Op basis van het bureauonderzoek gold een onbekende archeologische verwachting voor vindplaatsen uit de periode paleolithicum-mesolithicum op het niveau van het dekzand. Het pleistocene oppervlak uit deze periode bevindt zich vermoedelijk op meer dan 650 cm –mv. Er is onvoldoende informatie voorhanden over de aan- of afwezigheid van gradiëntzones. Het plangebied kenmerkt zich door de ligging in een droogmakerij, waar afzettingen van het Laagpakket van Wormer aan het maaiveld liggen. In of op deze afzettingen worden archeologische resten uit het neolithicum verwacht. In de periode vanaf het laat neolithicum tot het moment dat het gebied in de Middeleeuwen werd ontgonnen was sprake van een onbewoonbare situatie. Tijdens de ontginning kan het veengebied bewoond zijn geweest, maar sporen daarvan zijn als gevolg van de latere ontwikkelingen niet meer in context te verwachten. Als gevolg van de ontginning en later de turfwinning ontstonden binnenmeren. De kans op het aantreffen van resten uit de periode dat het plangebied voornamelijk in water gelegen was, betreft overblijfselen van schepen en visserijactiviteiten. De kans op het aantreffen hiervan is laag, evenals de opspoorbaarheid van dergelijke resten. Op basis van het historisch kaartmateriaal blijkt dat er in de nieuwe tijd na de drooglegging in 1852 bewoning in het plangebied heeft plaatsgevonden: boerderij Corneliahoeve. De bebouwing is recent gesloopt. Zodoende worden in delen van het plangebied archeologische resten (ondergrondse bouwhistorische resten) verwacht van deze boerderij uit eind van de 19e eeuw. Veldonderzoek Op grond van de onderzoeksresultaten en onder verwijzing naar de doelstellingen, kunnen de volgende uitspraken worden gedaan: De op basis van het bureauonderzoek verwachte bodemopbouw is tijdens het veldonderzoek grotendeels bevestigd. Het dekzandoppervlak is ter hoogte van het plangebied laaggelegen, waarbij de bovenkant aanwezig is rond 11 m -NAP. Er is in dit niveau geen sprake van gradiëntzones en/of bodemvorming. Plaatselijk lijkt het dekzandoppervlak verspoeld te zijn. Op basis van de resultaten van het booronderzoek kan de verwachting voor de aanwezigheid van archeologische resten uit de periode paleolithicum-mesolithicum naar laag worden bijgesteld. Het dekzand wordt afgedekt door een laag compact Basisveen. Vervolgens is in het profiel een dik pakket getijdenafzettingen (sub- /intergetijdenmilieu) van het Laagpakket van Wormer aanwezig tot onder het opgebrachte/geroerde pakket, dat vanaf het maaiveld aanwezig is. Ook in de afdekkende getijdenafzettingen van het Laagpakket van Wormer zijn geen potentieel archeologische niveaus waargenomen. De verwachting voor het aantreffen van resten uit het neolithicum in deze afzettingen is laag. De funderingsresten en/of overige erfstructuren (putten, kuilen e.d.) en/of losse vondsten gerelateerd aan de 19e eeuwse ‘Corneliahoeve’ kunnen nog aanwezig zijn direct onder het maaiveld en/of het opgebrachte pakket (vindplaats HAXX-1; tabel 9). Inmiddels is de bebouwing gesloopt, in ieder geval tot aan het maaiveld. De boerderij bezat geen monumentale status, wel is het gedefinieerd als architectuurhistorische waarde in het kader van het opstellen van het bestemmingsplan Schiphol (Bekius & Kroes, 2010). De verstoringsgraad van de bodemopbouw onder de opgebrachte puinlaag kon met het booronderzoek niet eenduidig worden vastgesteld. Of er nog ondergrondse funderingsresten van de gebouwen en/of overige erfstructuren van de Corneliahoeve in situ aanwezig zijn is dus niet met enige mate van zekerheid te zeggen. Indien (intact) aanwezig worden deze resten bedreigd door de toekomstige nieuwbouw van het hoofdgebouw.