Aanvankelijk wilden de Nederlandse militairen vooral vriendelijk overkomen op de lokale bevolking in Indonesië, die zeer te lijden had onder de heffingen en bezoekjes van de TNI-strijders. Later leerden ze dat anders aan te pakken, vertelt deze man uit eigen ervaring. Een leeg dorp was een veeg teken en rijst dorsende vrouwen waren ook gevaarlijk, die lieten de TNI weten dat er Nederlanders in de kampong waren gekomen. Nadat hij een tijdje in Batavia bij de paleiswacht van Van Mook had gediend, werd deze man naar de buitenposten gestuurd en leerde hij overleven op het Javaanse platteland te midden van een guerrilla-oorlog. Geen wonder dat later in Nederland de jongens elkaar weer opzochten die naar Indië waren geweest, toen ze na vijf jaar oorlog en drie jaar Indië eindelijk een studie op konden pakken.

Met de geïnterviewde zijn twee of meer interviews gehouden. Zie relations.