Meerjarig verzamelen van 1970 tot 1984 (zowel door middel van visuele prospectie als met behulp van metaaldetectie) en het determineren van metaalvondsten in een areaal aan de noordzijde van de woning Bredeweg 32 in Nederweert heeft naast talloze metalen objecten een specifieke categorie van een 49-tal muntvondsten opgeleverd. In het traditionele beeld van random depositie door jarenlange akkerbemesting met huisvuil, vertonen deze vondsten een a-typisch verspreidingsbeeld. Op de eerste plaats zijn de muntvondsten, net als de overige metaalvondsten overigens, ruimtelijk sterk gecorreleerd in de vorm van een van noordwest naar zuidoost lopende baan van (ten tijde van de prospectie) circa acht meter breedte. Ten tweede bevinden zich in de collectie twee muntvondsten twee clusters van munten die zowel wat betreft hun chronologische spreiding van het jaar van muntslag (tijdsbestek van minder dan 10 a 20 jaar) als ten aanzien van hun verwerings- en slijtagepatroon, verondersteld worden onderdeel te zijn van twee deposities van meerdere munten tegelijk (dus waarschijnlijk was daar sprake van een verloren beurs). Cluster I (16 munten) omspant het tweede kwart van de 18de eeuw (sluitmunt 1750) en Cluster II (13 munten) het tweede kwart van de 19de eeuw (sluitmunt 1827). Alle overige vondsten zijn óf niet herkenbaar onderdeel van de twee clusterdeposities, of vormen random deposities. De jaartallen van muntslag van de in totaal 49 muntvondsten beslaan een periode van exact vier eeuwen, namelijk van 1542 tot 1942. Het overgrote deel van de munten is van brons of koper, enkele van zilver. Het betreft steeds de allerkleinste coupures (halve cent, hele cent, oord, dubbele oord, halve stuiver, stuiver). De geografische herkomst is zeer breed maar historisch zeer plausibel; de meeste munten komen uit het Koninkrijk Holland (vroege 19de eeuw) en het Prinsbisdom luik (17de en 18de eeuw). Maar ook het Koninkrijk België, de Republiek en de aangrenzende Duitse vorstendommen zijn vertegenwoordigd. Een correlatie van de op basis van de muntvondsten gerconstrueerde weg of voetpad met historische of kartografische bronnen is er niet. Wel is plausibel gemaakt dat het gereconstrueerde pad onderdeel was van een groter stelsel van zogenaamde ‘kerk(-voet-) paden’, waarvan het noordoostelijke deel wel op oude kaarten is aangeduid. En waarmee in dit specifieke geval de buurtschappen Boeket en Heijsterstraat waren verbonden met de dorpskern van Nederweert.