De Javaanse mevrouw JS is de weduwe van een Zuid-Molukse KNIL-militair die als groene baret heeft gediend onder kapitein Raymond Westerling. Het echtpaar wilde na de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië naar Ambon of naar Nieuw Guinea, maar door het proclameren van de Zuid-Molukse Republiek RMS werd dat door Indonesië verboden. Uiteindelijk vertrok het paar vanaf Tanjung Priok, de haven van Jakarta, met de SS Roma naar Nederland voor wat een tijdelijk verblijf van zes maanden zou zijn.

Mevrouw vertelt over de moeilijke omstandigheden waaronder zij in de eerste jaren van hun verblijf in Nederland moesten leven. Daarnaast over de goede bejegening die ze ondervond van de plaatselijke bevolking, middenstand en autoriteiten in Eijsden (Limburg) waar ze de eerste jaren woonde. Ze vertelt over het eten in Nederland dat ze niet gewend was, over de slechte huisvesting, over het karige inkomen. Ze vertelt ook over de controverses binnen de Molukse gemeenschap, tussen leden van de CRAMS en de BPRMS.