In opdracht van WDP, vertegenwoordigd door Mark Wilderom heeft het Team Erfgoed van de gemeente Breda een inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven uitgevoerd op 29 en 30 oktober 2018 op een perceel aan het IABC te Breda. Aanleiding voor het onderzoek is de geplande nieuwbouw van een bedrijfspand waarbij bodemverstorende werkzaamheden plaatsvinden. De bodemopbouw in het westelijk en oostelijk deel van het onderzoeksgebied zijn verschillend. In het oosten (werkput 1 en 2) ligt een natter en lager gelegen gebied. De bodemopbouw bestaat, van onder naar boven gezien, uit dekzand (S 951, C-horizont) of verspoeld dekzand (S 951) waarop een laag zandige klei (S 992) is afgezet. Hierop liggen verschillende zandige ophogingslagen (S 990, S 991, S 993 tm S 996). Deze worden afgedekt door een ruim 1 meter dikke laag modern ophogingspakket (S 999). Een ophogingslaag (S 996) ligt in het zuidooostelijk uiteinde van werkput 2 waar het een depressie boven een oude greppel heeft opgevuld. De bodemopbouw in de twee westelijke proefsleuven bestaat, van onder naar boven gezien, uit verspoeld dekzand (S 951, C-horizont) waarop een oudere akkerlaag (S 997, A-horizont) en een recentere akkerlaag (S 990) liggen. Dit wordt afgedekt door een modern ophogingspakket (S 999). Het noordelijk uiteinde van werkput 4 wijkt hier van af, met een opbouw van onverspoeld dekzand (S 952) afgedekt door een akkerlaag (S 998, A-horizont). Hierop is het moderne ophogingspakket (S 999) aangebracht. Er zijn voornamelijk kuilen en greppels aangetroffen. Deze kunnen worden gedateerd in de late middeleeuwen A of later. Deze greppels reiken tot voorbij de grenzen van het onderzochte gebied. Verder zijn karresporen en verschillende kuilen aangetroffen. De archeologische sporen zijn lokaal verstoord door ingegraven riolering en kunnen zijn verspoeld of weggeploegd in het verleden. De aangetroffen sporen kunnen niet direct worden verbonden aan de aangetroffen archeologie in de omgeving. De sporen en bodemgesteldheid komen echter wel overeen met het beeld dat door deze opgravingen is gevormd, namelijk dat de bewoning en grootste deel van de archeologische sporen zich concentreren op de hoger gelegen dekzandruggen.