geslacht: Vrouw land van herkomst: Iran klasse in land van herkomst: n.b. leeftijd aankomst NL: 33 stad: Amsterdam vluchtreden: Vrijheid en veiligheid: “We waren allemaal idealisten en hadden andere gedachten dan je daar mocht hebben. En dacht ik nou, misschien kan ik hier ten minste voor mijn kinderen een betere toekomst hebben, creëren. […]Ik zag dat heel veel van mijn achterneven en achternichten niet naar universiteit mochten, omdat ze kind van die en die waren. Dat wilde ik mijn kinderen niet aan doen. En zelf liep ik ook gevaar, dus het moest.” relaties met eigen gemeenschap: Heeft (bijna) alleen Nederlandse vrienden en heeft geen familie hier. “Want voor mij, je baseert je vriendschap en je privéleven niet aan het feit dat je van hetzelfde land ben gekomen. Natuurlijk dat kan een rol spelen, zeker weten. Maar alleen maar met iemand omgaan omdat die hetzelfde achtergrond heeft. Like [alsof], woont in Teheran 14 miljoen mensen. Ik was toch niet bevriend met allemaal. En dat is ook niet, het is niet een bewuste keuze geweest. Het is gewoon zo voorgekomen.” opleiding: Universiteit van Amsterdam: Lerarenopleiding ( docent Engels) beroep land van herkomst: Docent Engels. werk in NL: Docent Engels. kinderen: 2 dochters bijdrage aan de stad: Werkt vrijwillig bij een instantie die mantelzorgers ondersteunt. opvallend/bijzonder: “Ik weet niet wie ik ben? Ben ik Perzisch? Ben ik Hollander?” Ziet Iran als ‘het land waar ze geboren is’, en Nederland als ‘het land waar ze woont’. Ze noemt expliciet dat ze niet persé beide in haar hart heeft. Ze is kritisch op omgangsvormen in Iran, ook die zogenaamd ‘modern’ zijn. Ze voelt zich hier vrijer en zegt dat ze hier directer is geworden en dat fijn vindt. Ziet veel overeenkomsten tussen Westerse landen / ‘Europese cultuur’ en had geen cultuurshock toen ze hier kwam omdat ze al in andere Westerse landen was geweest. Ze hecht niet persé veel waarde aan Iraanse tradities en viert bijvoorbeeld ook Kerst. Ze wil haar dochters bijvoorbeeld wel Noroez meegeven, maar als die liever naar een ander feest gaan die dag vindt ze dat ook prima. “Ik blijf optimistisch. Pluk de dag.” Socialisme meegekregen vanuit huis, was ook links politiek actief in Iran en ziet Nederland steeds minder socialistisch worden.