Het plangebied bevindt zich net ten westen van de Hondsrug. De pleistocene ondergrond bevindt zich ter plekke van het plangebi ed op een diepte van circa 2,5 tot 3,5 m beneden het huidige maaiveld. Op het dekzand is gedurende het Holoceen onder invloed van zee klei afgezet. De natuurlijke kwelder werd door verschillende waterlopen doorsneden, behorend bij het stroomgebied van de Drentsche Aa. Vanaf de middeleeuwen is het gebied ontgonnen door middel van sloten. Tot en met de 19e eeuw is het in gebruik als weide of akkerland. In het begin van de 20e eeuw vestigt zich een groente - en bloemenkwekerij in het plangebied. Vanaf de jaren 60 van de 20e eeuw wordt het opgenomen in de nieuwbouw Paddepoel. Het archeologische onderzoek tijdens het bouwrijp maken heeft geen aanwijzingen voor een steenhuis op het plangebied opgeleverd. De vermoedelijke dumpplaats is wel aangetroffen, deze bevatte echter materiaal uit de nieuwe tijd A. Vermoedelijk is het terrein langere periode als afval dump plek in gebruik geweest, wellicht vanuit een nabij gelegen steenhuis of boerderij. De overige aangetroffen archeologische resten behoorden voornamelijk tot het 19e en begin 20e eeuwse gebruik van het terrein. In de natuurlijke klei zijn enkele sloten gevonden d ie waarschijnlijk uit de ijzertijd stammen. Ook zijn in het noordelijke deel geulen aangetroffen, die vermoedelijk in verbinding stonden met de voormalige loop van de Drentsche A.