In opdracht van Plangroep Heggen B.V. heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in april 2008 een bureau- en inventariserend veldonderzoek, waarderende fase in de vorm van proefsleuven uitgevoerd in verband met bouwwerkzaamheden in de gemeente Maasgouw. Het primaire doel van dit onderzoek was het toetsen en aan- vullen van de gespecificeerde archeologische verwachting voor het onderzochte gebied, waarbij het in eerste instantie ging om het (al dan niet) vaststellen van de aanwezigheid van archeologische grondsporen. Voorts diende het onderzoek zich te richten op de kwaliteit (gaafheid en conservering), aard, datering, omvang en diepteligging van eventueel aanwezige archeologische grondsporen en resten. Het plangebied ligt op een voormalig Maasterras, dat tussen 13.000 en 10.000 jaar geleden overstoven is met dekzand. In het dekzand hebben zich gedurende het Holoceen podzolgronden ontwikkeld. Aan het podzolisatieproces is een einde gekomen met het in gebruik nemen van het plangebied als akkerland, waarbij men de bovengrond ging bemesten om deze vruchtbaarder te maken. Dit resulteerde in het voorkomen van een esdek. De ophoging lijkt in twee fasen gebeurd te zijn, te weten in de Late Middeleeuwen en de Nieuwe tijd. In eerste instantie is een licht- grijze tot grijze laag geïnterpreteerd als oude akkerlaag. Op basis van het vondst- materiaal uit deze laag is het plangebied mogelijk al vanaf de Late Middeleeuwen in gebruik genomen als akkerland. Boven de oude akkerlaag bevindt zich een bruin esdek en de bouwvoor. In het bruine esdek is vrij recent materiaal aangetroffen, zodat het waarschijnlijk een jonge ophoging betreft. Ondanks de vele vondsten uit de omgeving zijn geen nederzettingssporen of graven aangetroffen in het plangebied. De vastgestelde sporen zijn te interpreteren als off-site verschijnselen die samenhangen met de landbewerking in het gebied. Het betreft enkele greppels, kuilen en recente verstoringen. Er is ook heel weinig vondstmateriaal aangetroffen uit de Late Middeleeuwen en vooral de Nieuwe tijd. Omdat er geen behoudenswaardige vindplaatsen zijn aangetroffen in het plangebied, vormen de toekomstige werkzaamheden geen bedreiging voor het bodemarchief. Vervolgonderzoek wordt dan ook niet noodzakelijk geacht.