BAAC heeft een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek met behulp van boringen (verkennende fase) uitgevoerd in het plangebied Blauwwater 14 te Belfeld. Aanleiding voor het onderzoek is het plan een aanbouw te realiseren op een bestaand bedrijventerrein. Uit het bureauonderzoek is gebleken dat het plangebied op de meest westelijke begrenzing van een laat-pleniglaciaal rivierterras van de Maas ligt. Ter plekke van het plangebied worden horstpodzolgronden verwacht. Archeologische vondsten kunnen in een horstpodzolgrond bij een intact bodemprofiel worden verwacht op of binnen 50 cm beneden maaiveld. Er zijn tevens geen aanwijzingen voor grootschalige verstoringen of afgravingen/ontgrondingen binnen het plangebied. Wel zijn de reeds bebouwde delen binnen het plangebied vermoedelijk tot minstens 70 cm –mv verstoord (uitgaande van een fundering op staal). Op basis van bovenstaande gegevens geldt voor de niet-bebouwde delen binnen het plangebied een hoge archeologische verwachting op het aantreffen van archeologische resten vanaf het laat-paleolithicum. Specifiek worden er resten vanaf het midden-mesolithicum tot en met de ijzertijd (complextypen: grafveld, nederzetting, jacht-/verzamelaarskampement) en nederzettingsresten uit de middeleeuwen tot en met de nieuwe tijd B verwacht, deze laatste behorende tot het gehucht Geloo. Tevens bestaat er een middelhoge kans op het aantreffen van resten daterende uit WOII. Uit het veldonderzoek is gebleken dat het plangebied op een laat-pleniglaciaal rivierterras van de Maas ligt dat wordt afgedekt door een rivierduin waarop vroeg-holocene oeverafzettingen zijn afgezet. Het rivierduinzand loopt in noordoostelijke richting op. Ten westen van het plangebied ligt een lager gelegen, jonger stroombed van de Maas. Dergelijke gradiëntzones zijn uitermate geschikte vestigingsplekken voor jagers-verzamelaars en in mindere mate ook voor sedentair levende boeren. In de top van de oever- of rivierduinafzettingen heeft zich een moderpodzolbodem ontwikkeld. De A-horizont van het oorspronkelijke maaiveld is in alle boringen opgenomen in een (restant van een) afdekkend plaggendek van circa 25 tot 30 cm dik. Dit plaggendek is vermoedelijk ontstaan vanaf de (late) middeleeuwen en is door recente bouwwerkzaamheden deels afgetopt. Recente diepere bodemverstoringen zijn vrijwel niet aangetroffen. Ter plekke van boring 4 is de bodem als gevolg van de realisatie van een bestaande loods tot in de B-horizont van de aanwezige moderpodzolbodem verstoord/afgetopt. Op basis van de boorgegevens kan de hoge verwachting uit het bureauonderzoek vanaf het laat-paleolithicum tot en met de late middeleeuwen gehandhaafd blijven. Specifiek worden er resten vanaf het midden-mesolithicum tot en met de ijzertijd (complextypen: grafveld, nederzetting, jacht-/verzamelaarskampement) en nederzettingsresten uit de middeleeuwen verwacht. Resten uit de nieuwe tijd zijn vermoedelijk niet meer aanwezig, aangezien de top van het plaggendek verstoord/afgetopt is. Er zijn in principe drie archeologische niveaus binnen het plangebied te verwachten. Het eerste niveau komt voor vanaf 60 cm –mv direct onder het humeuze dek in de top van de oeverafzettingen. Het tweede niveau niveau komt voor vanaf 230 cm –mv in de top van de aanwezige beddingafzettingen van de Maas. BAAC adviseert om bodemverstorende activiteiten die dieper reiken dan 35 cm – mv, rekening houdende met een door BAAC gehanteerde bufferzone van 25 cm, zo veel mogelijk te vermijden. Indien dit niet mogelijk is, adviseert BAAC om een vervolgonderzoek uit te voeren door middel van een karterend proefsleuvenonderzoek voorafgegaan door een karterend booronderzoek dat geschikt is om steentijdvindplaatsen mee te karteren. Op 11 mei 2017 heeft BAAC vernomen dat de omgevingsvergunning in februari 2017 door de gemeente is verstrekt. Een archeologisch vervolgonderzoek is niet uitgevoerd.