De heer Arthur Joseph (Arthur) Neve vertelt dat hij tot het begin van de oorlog een rustig bestaan leidde in Terneuzen. Hij doorliep de middelbare school en werkte daarna bij de Rotterdamsche Bank. Hij was woedend dat de Duitsers zijn land hadden bezet. Hij haalde met vrienden een paar anti-Duitse kwajongensstreken uit. Neven en zijn vrienden vonden echter dat er te weinig gebeurde en besloten naar Frankrijk te gaan om zich aan te sluiten bij de Maquis. Ze slaagden er niet in contact te leggen en reisten verder naar Engeland.

In november 1942 werden ze in de Pyreneeën vlakbij de Spaans-Franse grens door een toevallig passerende patrouille opgepakt. Ze werden naar de Gestapo in Pau gebracht en aldaar verhoord. Na twee weken kwamen ze in de gevangenis Fort du Hâ te Bordeaux terecht, en enkele maanden later op transport gezet naar kamp Compiègne.

In juni 1943 werd Neve ingedeeld bij een transport naar Buchenwald en daar kwam hij op 27 juni aan. Meteen de volgende dag moest hij aan het werk in de Steinbruch. Korte tijd later wist hij een baan te bemachtigen als frezer in de Gustloff-Werke (Weimar). Hier bleef hij tot het bombardement in augustus 1944. Na de vernietiging van de fabriek moest hij stenen gaan sjouwen. In het najaar van 1944 werd hij op transport werd gezet naar een buitenkamp in Halle om puin te ruimen bij de Siebel Flugzeugwerke. In de winter werd hij weer terug gestuurd naar Buchenwald. Eerst werd hij ondergebracht in een tent in het Kleine Lager, daarna kwam hij in blok 49 terecht. Aldaar maakte hij de bevrijding mee.