De onderzoekslocatie ligt op de meandergordel van Zennewijnen. Deze meandergordel heeft een hoge trefkans op intacte archeologische resten en/of sporen. Op de meandergordel is een groot aantal vondsten gedaan uit de periode Midden-IJzertijd - Romeinse Tijd. Op een afstand van 25 m van de onderzoekslocatie is bij een veldkartering in 1993 aardewerk uit de Late IJzertijd en Romeinse Tijd gevonden. De locatie ligt op zeer korte afstand (minder dan 150 m) van de monumentterreinen 12009 en 12005. Beide monumenten bestaan uit nederzettingsterreinen uit de Midden-IJzertijd – Romeinse Tijd. De onderzoekslocatie heeft een totale oppervlakte van 1850 m2. Uit het veldonderzoek is gebleken op het grootste deel van de onderzoekslocatie (ca. 1700 m2) onder de bestrating een puinverhardingslaag aanwezig is. Deze laag is tenminste in ieder geval 80 cm dik. Het was niet mogelijk om door dit pakket heen te boren. Aangezien het maaiveldniveau van dit verharde deel gelijk is aan het omringende land, kan worden gesteld dat tenmiste 80 cm van de oorspronkelijke bodem is afgegraven. De kans dat hier nog intacte sporen aanwezig zijn, is hierdoor klein. Aan de uiterste noordzijde van het terrein bevindt zich een onverharde strook met een oppervlakte van 170 m2 (2,5×68 m). Hier worden oeverafzettingen op beddingafzettingen aangetroffen. Deze oeverafzettingen zijn onder de bouwvoor onverstoord. De hoge archologische trefkans op sporen uit de Late IJzertijd–Romeinse Tijd blijft voor deze strook bestaan.