In mei 2018 en juli 2019 heeft Laagland Archeologie BV archeologisch onderzoek uitgevoerd ter plaatse van een kavel voor nieuwbouw aan de Friesestraatweg 28 in Groningen. Eerder was er in april 2018 al een archeologische begeleiding uitgevoerd door De Steekproef. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen nieuwbouw in het plangebied. Op basis van een in 2016 opgesteld rapport van een bureau- en verkennend booronderzoek van ArcheoSupport, is gesteld dat in het plangebied bewoningsresten uit de Nieuwe tijd en mogelijk uit de Late Middeleeuwen kunnen worden verwacht. Daarnaast zouden, vanwege de aangetroffen vegetatiehorizonten, archeologische sporen uit de Vroege Middeleeuwen en de Prehistorie niet uitgesloten zijn. Ondanks de verwachting zijn er in het plangebied geen archeologische bewoningssporen aangetroffen die ouder zijn dan de 18e eeuw. De in de boringen aangetroffen vegetatiehorizonten die mogelijk oude maaiveldniveaus uit de IJzertijd zouden zijn, waren niet aanwezig. Mogelijk zijn bij de waarnemingen in de boringen knipvlekken als vegetatieniveaus geïnterpreteerd. Mede gezien de aard van de natuurlijke afzettingen, namelijk komklei (‘knipklei’), is het niet waarschijnlijk dat er daar woonplaatsen van voor de Late Middeleeuwen aanwezig zijn geweest. Dergelijke woonplaatsen zouden zijn gevestigd op terpachtige verhogingen die in ieder geval boven het toenmalige zeeniveau gereikt moeten hebben (minimaal circa 1 m -NAP in de IJzertijd). De oudste antropogene activiteit zal de ontginning zijn die waarschijnlijk in de Late Middeleeuwen heeft plaatsgevonden. Een brede sloot die is aangetroffen, haaks op de Friesestraatweg georiënteerd, kan mogelijk uit deze fase dateren. Uit de slootvulling zijn geen vondsten afkomstig die uit de Late Middeleeuwen dateren. Vondsten uit de dempingslagen duiden op een demping van de sloot in het laatste kwart van de 18e eeuw of zelfs pas rond 1800. De sloot is gedempt vanwege de stichting van een boerderij. Van deze boerderij zijn resten aangetroffen. Deze resten zijn echter zodanig fragmentair dat over de indeling en de activiteiten op het erf weinig meer valt vast te stellen. Tegen het einde van de 19e eeuw moet de boerderij zijn afgebroken om plaats te maken voor een meer burgerlijk woonhuis, dat waarschijnlijk nog een achtergedeelte had dat als stal werd gebruikt. Qua vondstmateriaal zijn er weinig opmerkelijke vondsten gedaan. Een uitzondering is een zogenaamde ‘alchemistenpenning’ uit de 17e eeuw. Deze is gevonden tijdens de aanleg gedurende de eerdere archeologische begeleiding, en is niet specifiek te koppelen aan een spoor of laag. De overige vondsten omvatten met name gebruikskeramiek dat als een vrij gewoon vondstcomplex voor een 19e eeuwse boerderij kan worden beschouwd, en waaruit geen opmerkelijke ambachtelijke of bijzondere agrarische activiteiten kunnen worden afgeleid. Het feit dat een redelijk aantal vondsten nog wat ouder zijn kan worden verklaard doordat er bij de stichting van de boerderij rond 1800, door de bewoners vanuit elders, al ouder vaatwerk is meegenomen.
