Dit interview bestaat uit twee gesprekken: 1044.1 en 1044.2

1044.1 De geïnterviewde vertelt over het begin van de Japanse bezetting. Ze dook onder, en kon lang verstopt blijven terwijl anderen werden verraden.De geïnterviewde vertelt hoe het huis waar zij verbleef onderduikers hielp aan de Japanners te ontsnappen. Ze vertelt over het nauwe contact met de Japanners, die overal aanwezig waren en dat ze ondanks dat nooit is verraden. De geïnterviewde vertelt over de gevaarlijke bersiaptijd. Ze vertelt hoe mensen elkaar hielpen. De situatie op straat was net zo erg als, of misschien wel gevaarlijker dan in een kamp. De geïnterviewde gaat tot slot in op het gebrek aan erkenning van haar leed.

1044.2 De geïnterviewde vertelt over de periode tijdens en na de bersiaptijd in Indonesië. Ze beschrijft hoe het dagelijks leven er aan toe ging. Ze vertelt over de angst voor de hadji's die op kinderen uit waren. De geïnterviewde gaat in op de veranderingen van het onafhankelijk worden, wat voor vreemde situaties zorgde.