In opdracht van Martin Lette Architect heeft RAAP in december 2019 – januari 2020 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek) uitgevoerd voor het plangebied Blomstraat 12 te Weesp in de gemeente Weesp.
Vanaf het Atlanticum kon in de lagere delen van het dekzandgebied een veenpakket ontstaan als gevolg van een sterke grondwaterspiegelstijging. Het onderzoeksgebied ligt in deze periode in een groot veengebied en is niet aantrekkelijk voor bewoning. Hierdoor worden geen archeologische resten verwacht uit de tijd van de eerste landbouwers.
Deze situatie verandert met het ontstaan van het Vecht/Angstelsysteem vanaf de ijzertijd. Hoewel deze afzettingen nog niet in de directe omgeving van het plangebied zijn aangetroffen, is het mogelijk dat er archeologische resten aanwezig zijn op de oeverafzettingen van de Vecht of de crevasse de Smal Weesp. Mogelijk bevinden deze natuurlijke afzettingen zich op 1,4 – 1,7 m -NAP, onder het ophoogpakket. Indien het veen door de aanwezige watergangen goed ontwaterd is, kan hier bewoning op hebben plaatsgevonden. Ook hiervan zijn in de directe omgeving nog geen bewijzen gevonden.
Vindplaatsen vanaf de ijzertijd kunnen een oppervlakte van 500 tot 2.000 m² hebben en worden gekenmerkt door een vondstspreiding van aardewerk in veraard veen of als een donkere cultuurlaag met vondstmateriaal in een gerijpt oeverpakket. Het zal voornamelijk gaan om losse hui splaatsen/ boerderijen of een verzameling van enkele boerderijen/huisplaatsen bij elkaar. Binnen de vindplaatsen kan, naast aardewerk, ook hout(skool), natuursteen en metaal voorkomen. Mogelijk kunnen er ook sporen van agrarisch gebruik zoals greppelsystemen en sporen van percelering aanwezig zijn.
Op historisch kaartmateriaal is te zien dat de noordelijke helft van het plangebied vanaf de 19e eeuw bebouwd is geweest. De zuidelijke helft is tot in de tweede helft van de twintigste eeuw onbebo wd en in gebruik geweest als tuin. De natuurlijke afzettingen binnen het plangebied bestaan uit geul- en oeverafzettingen van de Vecht, welke zijn afgezet door een deels venig en deels kleiig ontwikkeld pakket komafzettingen. Er zijn in de oeverafzettingen geen tekenen van bodemvorming aangetroffen, die aangeven dat er een mogelijk oud woonoppervlak aanwezig is. In twee boringen is de bovenste 5 cm van de oeverafzettingen kalkloos, maar dit kan waarschijnlijk worden geweten aan uit het afdekkende veenpakket afkomstige humuszuren. Op grond van de tijdens dit onderzoek gebruikte boordichtheid (3 boringen op een oppervlakte van 400 m2, wat neerkomt op 75 boringen per hectare) kan geconcludeerd worden dat er geen archeologische laag in de oeverafzettingen aanwezig is binnen het plangebied. De archeologische verwachting voor de periode ijzertijd tot en met de vroege middeleeuwen kan daarom naar laag worden bijgesteld.
Er zijn ook geen aanwijzingen aangetroffen voor de aanwezigheid van intacte archeologische resten uit de late middeleeuwen en de nieuwe tijd. Boring 3 is gestuit op circa 0,7 m –mv, waarschijnlijk op een funderingsbalk van een loods die hier in de tweede helft van de twintigste eeuw heeft gestaan. Volgens de eigenaar van het perceel zijn deze balken nog in de ondergrond aanwezig.
Op basis van de resultaten van dit onderzoek blijkt dat in het plangebied geen archeologische resten bedreigd worden.
