Het terrein was in de Nieuwe Tijd in gebruik als erf. Het is niet waarschijnlijk dat het plangebied bebouwd is geweest in deze periode. De afvalkuilen en dierbegravingen illustreren dat het terrein vooral werd gebruikt om afval te dumpen en dode dieren te begraven. Tijdens deze kleinschalige opgraving zijn 11 dierbegravingen gevonden. Van de 11 begravingen zijn 7 dieren zorgvuldig begraven, met de poten langs het dier gevouwen en de kop rustend op de zij- of onderkant. Geen van deze dieren vertoond sporen van slacht of ziekte. Het gaat om twee honden, drie schapen en twee varkens. Bij vier dieren is het skelet weliswaar op één plek aangetroffen, maar lag het dier niet meer (helemaal) in verband. Dit betreft drie runderen en een schaap. De dierbegravingen, met uitzondering van de honden, zijn tegen de westelijke grens van het perceel aangetroffen. Het lijkt alsof de dieren zo dicht mogelijk bij de sloot zijn gepositioneerd. De honden werden dichter bij het huis begraven, maar vormden als echt huisdier daarop ook de uitzondering.
Dierbegravingen zijn een opvallend fenomeen in de Westfriese archeologie. Tot op heden is de motivatie achter het begraven van de dieren onduidelijk. In de 18de eeuw werd Nederland meerdere malen geteisterd door de veepest, waarbij veel dieren om het leven kwamen. Het lijkt echter niet voor de hand te liggen om zieke dieren zo dicht bij het bewoningslint te begraven, verder het achterland in zou de voorkeur hebben. Bovendien dateren de dierbegravingen niet alleen uit de 18de eeuw, maar uit de gehele Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd.
Tot 1690 liepen delen van West-Friesland soms onder ten gevolge van een breuk in de zeedijk of binnenkades. Een optie zou kunnen zijn dat de dieren zijn verdronken bij een dergelijke overstroming. Dit zou de afwezigheid van slachtsporen kunnen verklaren. Toch zou bij dood door overstroming een groter aantal dieren worden verwacht, geen individuele begravingen. Bovendien dateren de dierbegravingen ook na 1690.
Het fenomeen van dierbegravingen wordt in West-Friesland regelmatig waargenomen. Overkoepelend onderzoek naar dierbegravingen in West-Friesland zal hier mogelijk meer inzicht in kunnen geven.
