Ernst Verduin groeit op in Bussum, in een hecht en welvarend gezin, met uitgesproken progressieve signatuur. Hij heeft een oudere zus, Wanda, geboren in 1925. Hun Joodse identiteit speelt nauwelijks een rol. De toenemende dreiging wordt door het gezin scherp geregistreerd en ze staan op het punt om onder te duiken als ze van huis worden gehaald. Via de Hollandsche Schouwburg belanden ze als onderdeel van het eerste transport in het nog lege Joodse deel van kamp Vught. Zowel vader als moeder Verduin worden barakleider. Dat is mogelijk de verklaring waarom Ernst als 15-jarige jongen niet mee hoeft met het Kindertransport – hij weet dit niet zeker. In september 1943 moet hij alsnog op transport, samen met zus Wanda, naar Auschwitz. Ze worden gescheiden bij aankomst. Ernst ontloopt de gaskamer, hij begrijpt dat hij in de groep voor het werkkamp moet gaan staan. Zijn overlevingsdrang is erg sterk. Anderhalf jaar is hij in buitenkamp Monowitz. De bevrijding maakt hij mee in Buchenwald. Zijn moeder overleeft de kampen ook, vader en zus niet.

Thema’s: (Joods) leven voor de oorlog Verwachtingen Het begin van de oorlog Vervolging Kamp Vught Kindertransport Auschwitz Monowitz Terugkeer Aspecten: gezinsrelatie; kennis over de holocaust