Bij het onderzoek zijn twee vindplaatsen onderzocht, te weten vindplaats 11 (WP 2) en vindplaats 16 (WP 1). Vindplaats 11 bestaat uit sporen die in twee perioden zijn te verdelen. Er is een klein cluster van vier sporen die op basis van de vulling mogelijk dateren in de Bronstijd. Er is echter geen vondstmateriaal aangetroffen dat die datering kan bevestigen. Door het ontbreken van Bronstijdsporen in de omgeving, kunnen ook geen vergelijkingen gemaakt worden op basis van vulling en ligging. Verder is een tweetal paalsporen uit de Nieuwe Tijd A/B aangetroffen, en een palenrij uit de moderne tijd. Ook in deze sporen is geen vondstmateriaal aangetroffen dat een sluitende datering kan geven. De datering van vindplaats 11 ligt dus tussen de Bronstijd en Nieuwe tijd.
Vindplaats 16 is een vindplaats die bestaat uit een cluster paalkuilen, kuilen, greppels en spitsporen zonder duidelijke structuren. De greppels zijn vermoedelijk in meerdere fasen binnen de Nieuwe tijd A/B gebruikt als perceelsgrenzen, aangezien er geen opvallende hoeveelheden vondstmateriaal zijn aangetroffen die duiden op de nabijheid van bewoning. Dit idee wordt bevestigd door het minuutplan van 1811-1832, waarop noord-zuid georiënteerde perceelsgrenzen te zien zijn, maar geen bebouwing.
De functie van de opvallende dichtheid aan kuilen in het zuiden van de werkput is onbekend. Verder is een zone met spitsporen aangetroffen. Op basis van het aardewerk dat in een aantal van deze sporen is aangetroffen, is de vindplaats te dateren in de Nieuwe Tijd A/B (1500-1800). Doordat de sporen zijn ingegraven in het zand, is het niet aannemelijk dat de sporen aan de turfwinning te koppelen zijn. Hierbij werd altijd tot net boven het zand ontgraven. Het veen zal in dit gebied daarom al voor 1500 zijn afgegraven.
