Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy ligt het plangebied op een middelhoog gelegen terras, welke de overgang vormt van de hoger gelegen terreindelen ten noorden en oosten en de lager gelegen terreindelen ten zuiden en westen van het plangebied. Volgens de archeologische waarden- en verwachtingskaart van de gemeente Bronckhorst heeft het plangebied dan ook een middelhoge archeologische trefkans voor bewoningssporen vanaf het Laat-Paleolithicum. Aangetroffen archeologische resten rondom het plangebied, veelal door particulieren, daterend uit de Middeleeuwen. Alleen op circa 1.300 meter ten zuiden van het plangebied, aan de oever van de Grote Beek, zijn botresten, houtskool- en aardewerkfragmenten aangetroffen daterend uit de Late Bronstijd. Het betreffen resten behorend tot de Nederrijnse grafheuvel-cultuur. Het plangebied was in ieder geval vanaf het begin van de 19de eeuw al bebouwd met waarschijnlijk een boerderij, nagenoeg ter plaatse van de huidige woonboerderij. Tijdens het verkennend inventariserend booronderzoek is geen intact bodemprofiel aangetroffen. Het merendeels van het terrein is in het verleden vermengd met resten puin en verder opgehoogd. De bodem is dan ook verstoord tot in de sterk zandige kleilaag (Laag van Wijchen, Formatie van Kreftenheye). Waarschijnlijk is de kleilaag bedekt geweest met eolisch afgezet dekzand, maar is binnen het merendeel van het plangebied niet meer herkenbaar. Op basis van de waargenomen sterke bodemverstoringen en het ontbreken van een bodemprofiel, kan worden geconcludeerd dat er binnen de onderzoekslocatie geen archeologisch waarden meer wordt verwacht. Daarnaast zullen de bodemverstorende ingrepen beperkt zijn, aangezien alleen maar gesloopt gaat worden en een interne verbouwing gaat plaatsvinden.