Deze Utrechter begon als huisarts en werd later psychiater. In 1940 werd hij gemobiliseerd en hielp hij gewonden van de brug te halen en naar ziekenhuizen te vervoeren aan de Maas bij Rotterdam. Soms nam hij het stuur van de wagen over als een soldaat niet verder durfde te rijden omdat ze onder vuur lagen. Hij werkte verder als arts na de capitulatie. In 1946-1947 werd hij gevraagd naar Nederlands Indië te komen als psychiater. Daar richtte hij een psychiatrisch centrum op in Bandoeng.