Uit de opgravingsresultaten blijkt dat het onderzoeksgebied op een natuurlijke dekzandrug ligt. Op deze zandrug zijn geen sporen uit de Prehistorie en Middeleeuwen aangetroffen. De oudste sporen dateren uit de 16de/17de eeuw. Het gaat hierbij om een perceelsgreppel en twee kuilen. Opmerkelijk is dat op de perceelsgrens later de Middelweg is aangelegd. Deze weg is voor een deel al in de 16de eeuw aanwezig maar wordt pas in een later stadium verlengd. Langs deze weg ligt een groot aantal boerderijen. Veelal gaat het om kleine boerderijen uit de late 19de of het begin van de 20ste eeuw. Deze boerderijen werden veelal bewoond door keuterboertjes en tuinders. In put 1 zijn twee kelders aangetroffen die onderdeel uitgemaakt hebben van twee boerderijen uit de periode 1920-1933. Ook was de plaats van een schuur of bijgebouw zichtbaar. Door de bouw van de school in de jaren 60 van de vorige eeuw zijn alle fundamenten van de boerderijen opgeruimd en resteren alleen nog de onderste lagen van de dieper gelegen keldertjes. Dit betekent dat na documenteren van deze sporen het terrein kan worden vrijgegeven en aanvullend archeologisch onderzoek niet nodig is.