De heer Eickman was achttien jaar toen hij het bombardement van 31 maart 1943 meemaakte. Het gezin overleefde het bombardement, maar door brand bleef er vrijwel niets over van het huis en de inboedel. Het gezin werd opgevangen door vrienden; van georganiseerde hulpverlening was vrijwel geen sprake. De Duitsers en de NSB gebruikten het Amerikaanse bombardement als propaganda. Sommige buurtgenoten hadden het bombardement op wonderbaarlijke wijze overleefd. De heer Eickman werd opgeroepen voor de Arbeitseinsatz. Hij dook twee jaar onder bij familie in Friesland. Als vrijwilliger in het Verzetsmuseum heeft hij tijdens zijn rondleidingen over het vergeten bombardement verteld.