Deze tolk ging Hebreeuws studeren met bijvak Arabisch omdat het Midden-Oosten hem erg fascineerde. Na zijn afstuderen hoorde hij via via dat defensie nog tolken nodig had in Libanon, en zo vertrok hij als tolk naar Libanon, met als opdracht de oren en ogen te zijn van de compagnie. Hij voelde zich nuttig en gewaardeerd in die tijd, door zowel de legerleiding als de lokale bevolking. Na verloop van tijd ontstond er wel een soort sleur ter plaatse, het werd een beetje saai.