In opdracht van Janssen de Jong Projectontwikkeling B.V. heeft het onderzoeks- en adviesbureau voor Bouwhistorie, Archeologie, Architectuurhistorie en Cultuurhistorie (BAAC bv) een Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven (IVO-p) uitgevoerd te Bavel , plangebied Kloosterstraat 8-14. Het plangebied ligt binnen dorpskern van Bavel tussen de Kloosterstraat en Brigidastraat en wordt gevormd door het achterterrein behorende tot de panden Kloosterstraat 8, 10, 12 en 14. Door de geplande bestemmingswijziging ten behoeve van woningbouw werden eventueel aanwezige archeologische waarden in het plangebied bedreigd. Voor het gebied gold een hoge archeologische verwachting. Daarom is geadviseerd in het plangebied nader archeologisch onderzoek uit te voeren in de vorm van een Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven. Dit onderzoek is uitgevoerd op 7 januari 2010.
Uit het onderzoek is gebleken dat de bodem op het onderzoeksterrein bestaat uit een zogenaamde enkeerdbodem. Het plaggendek heeft binnen het plangebied een dikte van circa 80 cm. Onder het esdek bevond zich een 25 tot 35 cm dikke oude akkerlaag. In deze akkerlaag is handgevormd aardewerk aangetroffen dat globaal in de late bronstijd-ijzertijd gedateerd kan worden.
In het noordelijke en oostelijke deel van het plangebied is de bodemopbouw grotendeels verstoord. In het noordelijk (en westelijk) deel is het sporenniveau echter nog grotendeels intact, alleen in het oostelijk deel (werkput 1) reikt de verstoring zo diep dat eventueel aanwezige sporen verdwenen zullen zijn. De verstoring van het oostelijk deel was ook zichtbaar als een aanzienlijke verlaging van het maaiveld.
Er zijn vijf archeologisch relevante sporen aangetroffen. Deze vijf paalkuilen bevonden zich binnen vijf meter van elkaar, in twee parallelle rijen gevormd door de sporen 2 en 3 enerzijds en de sporen 5, 6 en 7 anderzijds. De afstand tussen de twee rijen bedroeg circa 3 meter, gemeten van hart tot hart. De sporen 2 en 5 liggen recht tegenover elkaar, de andere paalkuilen hebben geen tegenhanger in de andere rij. Een eventuele tegenhanger van spoor 3 zou verdwenen kunnen zijn onder de recente verstoring. De ligging van de paalkuilen in twee parallelle rijen doet vermoeden dat zij deel uitmaken van een structuur, die mogelijk doorloopt in westelijke richting. Werkput 2 ligt echter op circa 2 meter van de westelijke grens van het onderzoeksterrein, nader onderzoek binnen de grenzen van het onderzoeksgebied zal dus slechts in beperkte mate duidelijkheid kunnen verschaffen. Op grond van het aardewerk dat in één van deze paalkuilen is aangetroffen kunnen de sporen in de late bronstijd-ijzertijd gedateerd worden. Op circa 100 meter ten zuidoosten van het onderzoeksterrein, aan de oostzijde van de Brigidastraat, is in 2004 een proefsleuvenonderzoek verricht (Archis-waarnemingsnr. 401444) waarbij sporen uit de ijzertijd/Romeinse tijd zijn aangetroffen. Deze sporen zijn geïnterpreteerd als behorende tot de periferie van een nederzetting. Mogelijk horen de sporen aangetroffen in het huidige onderzoek tot (de periferie van) de zelfde nederzetting.
