Meneer Van der Burg geboren in 1929, heeft in het voorjaar van 1945 een Duitse soldaat in huis ingekwartierd gehad.
Zijn hadden een boerderij. Vlak naast de boerderij lag een vliegveld dat tijdens de bezetting als militaire vliegbasis door de Duitsers is gebruikt. Ook was vlakbij de boerderij een kampement van Duitse soldaten.
Vanwege het vliegveld waren er in de buurt vaak bombardementen. Ook moest zijn vader land afstaan aan de Duitsers. Die legden daar landmijnen op om het vliegveld te beschermen.
Begin 1945 is er een Duitse soldaat een aantal maanden in de boerderij ingekwartierd. Deze man moest op de gevorderde paarden passen die in de stal van de familie waren ondergebracht. De soldaat was erg anti-Hitler. Meneer Van der Burg vond de Duitsers in en om het huis erg aardig. In diezelfde periode had het gezin een hongerevacué uit Utrecht opgenomen. Deze jongen is tot na de bevrijding gebleven.
Meneer Van der Burg staat niet negatief tegenover Duitsers. Hitler en het nazistische systeem zijn schuldig aan de oorlog. Hij vertelt over NSB-ers uit het dorp en over meisjes die werden kaalgeschoren omdat ze een relatie met een Duitse soldaat hadden gehad. Het gezin vond dat niets; ze kenden een meisje die een relatie met een Duitser had en die was heel aardig.
Er komen enkele onderwerpen van publieke discussies ter sprake: het optreden van Johan Heesters, de Drie van Breda en de ervaringen van NSB-kinderen.
