algemeen De opdrachtgever, Mevr. Van Bennekom, heeft een bouwvergunning aangevraagd ten behoeve van woningbouw op locatie Zevenhuizerlaan 54 te Heiloo. Voor deze locatie geldt een middelhoge tot hoge archeologische verwachting. Op basis van het onderzoek ten zuiden en westen van het onderzoeksgebied kunnen hier vindplaatsen verwacht worden vanaf de late prehistorie tot in de Vroege Middel-eeuwen. Naar aanleiding hiervan heeft de gemeente Heiloo besloten dit gebied te laten onderzoeken op de aanwezigheid van archeologische resten. Op 30 juni 2015 heeft Diachron UvA bv (de opvolger van het AAC/Projectenbureau van de Universiteit van Amsterdam) het onderzoeksgebied onderzocht middels een proefsleuf.

doelstelling

Het veldonderzoek was erop gericht vast te stellen of zich op het terrein archeologische waarden bevinden en, indien deze aanwezig zijn, te bepalen wat hiervan de inhoudelijke en fysieke kwaliteit is. Er diende aldus bepaald te worden wat de aard, omvang, kwaliteit en ouderdom van de eventueel aanwezige vindplaats (en) is, zodat hiervan een waardestelling geformuleerd kon worden. Hierbij was er, na een eventueel selectiebesluit door de gemeente, de mogelijkheid om deze vindplaats direct aan-sluitend op het proefsleuvenonderzoek op te graven.

werkwijze Het inventariserende veldonderzoek is uitgevoerd met behulp van één proefsleuf. Bij het onderzoek was het de bedoeling het terrein met een dekkingspercentage van (tenminste) 10% te onderzoeken. Ook is een dieper kijkgat gegraven om de eventuele aanwezigheid van oudere, prehistorische cultuurlagen in de ondergrond vast te stellen. De uitwerking en rapportage van alle verzamelde gegevens heeft plaatsgevonden in Amsterdam bij Diachron UvA bv.

resultaten

In het onderzoeksgebied aan de Zevenhuizerlaan zijn alleen sporen aangetroffen uit de periode na 1850, toen het gebied als akkerland in gebruik was. Deze bestaan uit diepspitbanen en enkele kuilen en paalsporen van hekwerken. Drie scherven uit de 10e-13e eeuw wijzen, samen met de waarneming van een vroegmiddeleeuwse greppel, indirect op oudere bewoningsactiviteit. Het ontbreken van oudere sporen kan enerzijds worden verklaard omdat het gebied als weide- of akkerland werd gebruikt. Anderzijds kunnen sporen van boerderijerven zijn verdwenen door perioden met verstuivingen en/of afzandingen door de mens vanaf de Late Middeleeuwen. De veenlaag en bodemlaag aangetroffen onder een dikke laag duinzand, op – 0,80 tot – 1,30 m NAP, sluiten aan op ‘laageenheid 5’ uit het omliggende onderzoek. Dit zijn natuurlijke lagen, die naar alle waarschijnlijkheid dateren uit de Vroege Bronstijd. Dit wijst op de aanwezigheid van een uitgestrekte vlakte in deze periode, wellicht een oude-re fase van de strandvlakte, waarvan het westelijk deel later is overstoven door oude duinvorming.

Het advies is dan ook dat er geen verder archeologisch onderzoek nodig is of maatregelen ten behoeve van behoud in situ gepland moeten worden.