De vijf onderzochte locaties liggen in de Zijpe. Het betreft twee locaties in Sint Maartensbrug (A1 en A2), twee in Burgerbrug (B1 en B2) en een in Sint Maartensvlotbrug (C). De Zijpe maakte tot in de Vroege Middeleeuwen deel uit van een groot hoogveengebied, waar vanaf de Romeinse Tijd bewoning plaats heeft kunnen vinden. Vanaf de 9e eeuw vinden er inbraken door de zee plaats, waardoor uiteindelijk een zeegat ontstaat, de Zijpe. Dit zeegat wordt in de 16 eeuw ingepolderd, waarna er vanaf 1597 weer bewoning plaats vindt. De archeologische verwachting van de onderzoekslocaties wordt voornamelijk beaald door de mogelijkheid dat er nog restanten van het Hollandveen aanwezig zijn, waarin sporen uit de Romeinse Tijd en Vroege Middeleeuwen kunnen worden aangetroffen. Onderzoekslocatie B1 en delen van A2 en B2 liggen in het historische bebouwingslint langs de Grote Sloot. Hierdoor kunnen eventueel sporen van bebouwing van vlak na de ontginning worden aangetroffen. Uit het bureau-onderzoek is echter gebleken dat hiervoor geen aanwijzingen zijn. Om de mogelijke aanwezigheid van Hollandveen op de vijf locaties vast te stellen, is een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Op alle locaties werden getijde-afzettingen van het Laagpakket van Walcheren (afgezet in de Middeleeuwen) op een afwisseling van lagunaire afzettingen van het Laagpakket van Wormer en veen van de Formatie van Nieuwkoop (afgezet in het Midden-Holoceen) aangetroffen. Op de locaties in Sint-Maartensbrug en Sint-Maartensvlotbrug werden op de getijdeafzettingen nog strandafzettingen van het Laagpakket van Zandvoort uit de Late Middeleeuwen aangetroffen. Op geen van de locaties is veen aangetroffen dat geidentificeerd kan worden met het Romeinse en/of vroegmiddeleeuwse bewoningsniveau in het Hollandveen.