De familie van Ibu Makku (1926) vertelt over Ibu Makku, één van de vier weduwen van de lokale koning Andi Cori in Pangkajene Sidrap. Haar dochter Andi Mangkiri (1948) hoorde via geruchten op de begraafplaats over de Nederlandse compensatiemaatregelen. Zij aarzelde of zij namens haar moeder een compensatie claim zou indienden, voor de vader die zij nooit heeft gekend. Zij vreesde voor het verlies van de goede vrede in de familie. ‘Goede relaties zijn belangrijker dan geld.’ Maar zelfs het gesprek over het al dan niet doen van een aanvraag, had al een verstorend effect. Daarom wil zij het nu wel doen en het geld (dat zij als familie van ambtenaren toch niet nodig hebben) in een verzoeningsproject investeren: ‘Als het geld komt, zullen we het daarom allemaal besteden aan de bouw van een moskee. Het zal een symbool van de hele familie worden.’ Haar man Andi Tola, wiens vader ook is gedood, geeft de historische context: Veel van de lokale koningen die niet met de Nederlanders wilden samenwerken werden gedood en door nieuwe coöperatieve koningen ingewisseld. Deze verdeeldheid, over er wie er aan welke kant stond, is nog steeds aanwezig.