Het onderzoek betreft een evaluatie van een drietal eind 2009 geïntroduceerde instrumenten. Het gaat daarbij om: de dwangsom bij niet tijdig beslissen (paragraaf 4.1.3.2 Awb), de positieve fictieve beschikking bij niet tijdig beslissen (de Lex silencio positivo; paragraaf 4.1.3.3 Awb) en beroep bij niet tijdig handelen (afdeling 8.2.4a Awb). Er is nagegaan of en in welke mate deze instrumenten zijn ingezet en vervolgens of deze drie instrumenten inderdaad hebben bijgedragen aan het bespoedigen van besluitvorming door bestuursorganen. Daarnaast is onderzocht of deze instrumenten een toename of afname van de regeldruk hebben veroorzaakt. Ten derde is onderzocht of en zo ja welke knelpunten zich in de praktijk hebben voorgedaan bij de inzet van deze instrumenten.