Aan de Parallelweg in Maastricht, aan de overzijde van de percelen met de huisnummers 14-42, is een nieuwe parkeergarage gebouwd. De voormalige P&R-locatie naast station Maastricht is hiermee vervangen door een half verdiept aangelegde parkeerkelder. Uit archeologisch onderzoek voorafgaand aan deze werkzaamheden is gebleken dat het plangebied zich in een zone bevindt waarvoor een hoge archeologische verwachting geldt voor overblijfselen uit de Romeinse tijd tot en met de 19e eeuw. In het bijzonder konden restanten van vestingwerken en van een 19e-eeuws spooremplacement met stationsgebouw worden verwacht. De exacte ligging van het stationsgebouw was niet bekend. BAAC bv heeft in de periode van 17 tot en met 19 maart een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd om deze archeologische verwachting te toetsen. Tijdens dit onderzoek werden een zone met paalsporen, kuilen met aardewerk en funderingen van station Wyck II (1856-1884) aangetroffen. De zone met paalsporen en de resten van Wyck II zijn vervolgens, voor zover ze binnen het plangebied waren gelegen, middels een opgraving gedocumenteerd. Behalve de opgraving op zojuist genoemde locaties is ook een deel van de werkzaamheden voor de aanleg van de parkeerkelder archeologisch begeleid en gedocumenteerd volgens het protocol opgraven. Tijdens de archeologische begeleiding zijn de aardewerkconcentraties nader onderzocht. De opgraving en de archeologische begeleiding hebben tussen 24 maart en 25 juni 2014 plaatsgevonden. Het cluster paalsporen dateert mogelijk uit de Romeinse tijd. Het weinige Romeinse aardewerk dat in de directe omgeving van het cluster paalsporen is gevonden, is mogelijk te relateren aan deze sporen. Er kon geen structuur uit het cluster paalsporen worden herleid. Tijdens het archeologisch onderzoek is ook een greppel aangetroffen waarvan de ligging overeenkomt met een perceelsgrens die op de kadastrale kaart van 1811-1830 staat opgetekend. De greppel is niet nauwkeuriger te dateren dan in de late middeleeuwen of de nieuwe tijd. De verwachte sporen van de vestingwerken (die ook ter hoogte van historische en topografische staat weergegeven) zijn niet waargenomen. Wel is er ten westen van het stationsgebouw een ophogingslaag met productieafval van twee Maastrichtse aardewerkfabrieken, Clermont & Chainaye (1851-1859) en Guillaume Lambert (1859-1863) aangetroffen. Wanneer de ophoging is aangebracht, kon niet worden vastgesteld. Aan de Parallelweg in Maastricht, aan de overzijde van de percelen met de huisnummers 14-42, is een nieuwe parkeergarage gebouwd. De voormalige P&R-locatie naast station Maastricht is hiermee vervangen door een half verdiept aangelegde parkeerkelder. Uit archeologisch onderzoek voorafgaand aan deze werkzaamheden is gebleken dat het plangebied zich in een zone bevindt waarvoor een hoge archeologische verwachting geldt voor overblijfselen uit de Romeinse tijd tot en met de 19e eeuw. In het bijzonder konden restanten van vestingwerken en van een 19e-eeuws spooremplacement met stationsgebouw worden verwacht. De exacte ligging van het stationsgebouw was niet bekend. BAAC bv heeft in de periode van 17 tot en met 19 maart een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd om deze archeologische verwachting te toetsen. Tijdens dit onderzoek werden een zone met paalsporen, kuilen met aardewerk en funderingen van station Wyck II (1856-1884) aangetroffen. De zone met paalsporen en de resten van Wyck II zijn vervolgens, voor zover ze binnen het plangebied waren gelegen, middels een opgraving gedocumenteerd. Behalve de opgraving op zojuist genoemde locaties is ook een deel van de werkzaamheden voor de aanleg van de parkeerkelder archeologisch begeleid en gedocumenteerd volgens het protocol opgraven. Tijdens de archeologische begeleiding zijn de aardewerkconcentraties nader onderzocht. De opgraving en de archeologische begeleiding hebben tussen 24 maart en 25 juni 2014 plaatsgevonden. Het cluster paalsporen dateert mogelijk uit de Romeinse tijd. Het weinige Romeinse aardewerk dat in de directe omgeving van het cluster paalsporen is gevonden, is mogelijk te relateren aan deze sporen. Er kon geen structuur uit het cluster paalsporen worden herleid. Tijdens het archeologisch onderzoek is ook een greppel aangetroffen waarvan de ligging overeenkomt met een perceelsgrens die op de kadastrale kaart van 1811-1830 staat opgetekend. De greppel is niet nauwkeuriger te dateren dan in de late middeleeuwen of de nieuwe tijd. De verwachte sporen van de vestingwerken (die ook ter hoogte van historische en topografische staat weergegeven) zijn niet waargenomen. Wel is er ten westen van het stationsgebouw een ophogingslaag met productieafval van twee Maastrichtse aardewerkfabrieken, Clermont & Chainaye (1851-1859) en Guillaume Lambert (1859-1863) aangetroffen. Wanneer de ophoging is aangebracht, kon niet worden vastgesteld. De verwachting zoals opgesteld in het PvE is deels uitgekomen. In het plangebied zijn sporen uit (mogelijk) de Romeinse tijd aangetroffen, evenals sporen van het stationsgebouw uit de 19e eeuw. Sporen ouder dan de Romeinse tijd, sporen uit de middeleeuwen en sporen van de vestingwerken waren echter niet aanwezig in het plangebied.