In opdracht van dhr. H. Kortlevers heeft RAAP van 1 t/m 9 april 2019 een archeologische opgraving uitgevoerd in het kader van het project ‘Nieuwbouw Amsteldijk Noord 165’ in de gemeente Amstelveen. Het voornaamste doel van het onderzoek was het veiligstellen van de wetenschappelijke informatie (behoud ex situ).

Landschap Uit het onderzoek is gebleken dat de natuurlijke ondergrond bestaat uit Hollandveen. In het noordelijke deel, dicht bij de Amstel, bevindt zich op het veen een pakket oeverafzettingen. In het uiterste noorden is (buiten het gebouw) hierop een oude bouwvoor uit de 16e en 17e eeuw aangetroffen. Binnen de bebouwing ligt op de oeverafzettingen een veenlaag (schone ophogingslaag) opgebracht bij het ingebruikname van het plangebied in de 16e eeuw. Deze laag wordt afgedekt door een kleiige ophogingslaag met veenbrokken. Vanaf de top van deze kleiige ophogingslaag zijn de funderingen van de Hoeve Sloterdijk ingegraven. Deze ophogingslagen worden dikker richting het zuiden maar zijn in het uiterste zuiden niet meer aanwezig. Hier ligt op het Hollandveen een gelaagd ophogingspakket van sterk humeus zand/sterk zandig veen met kleilagen. De basis van dit pakket dateert uit de 16e eeuw. In het noordelijke en centrale deel wordt het antropogene ophogingspakket afgedekt door een matig grindige zandlaag met puinresten (vermoedelijk ontstaan bij de sloop in 2007) plaatselijk onder een laag bouwzand. In het zuiden ligt op het ophogingspakket een dikkere, puinrijke meng- of slooplaag.

Archeologie Het onderzoek interessante informatie over vijf eeuwen bewoningsgeschiedenis van de locatie van hoeve Sloterdijk. Met name is veel duidelijk geworden over de funderingswijze, indeling en fasering van hoeve Sloterdijk (eind 16e – 20ste eeuw) en het gebruik van het erf (sloot, bijgebouw, waterput en –kelder die als beerput zijn hergebruikt; houten beerbak). Ook bleek dat voorafgaand aan de aanleg van de hoeve het gebied is opgehoogd en sporen van erfgebruik vertoont (een mestkuil en afvalkuil). Het botanisch onderzoek wees uit dat vlak na het ingebruikname van het gebied eerder sprake is geweest van een moeras, al dan niet in gebruik als hooiland, dan van relatief droge weilanden. Dit maakt het onwaarschijnlijk dat men ter plaatse akkers heeft gecultiveerd. Van de bewoners van de hoeve weten wed dat ze veel fruit aten en ook runderen slachtten voor consumptie maar resten van graan zijn niet aangetroffen. Dit kan betekenen dat de bewoners zelf geen graan verwerkten, maar in plaats daarvan verwerkte graanproducten (zoals meel en brood) van elders betrokken. Verder gebruikte ze vrij doorsnee vaatwerk en keukengerei. Luxe producten zoals Duits slibversierd aardewerk en een groot aandeel tinglazuuraardewerk of glas ontbreken in het complex. De gebruikers zullen dan ook van een gemiddelde welstand zijn geweest. Het onderzoek heeft geen uitsluitsel kunnen geven over eventueel verband van hoeve Sloterdijk met Kostverloren of het landgoed Ruischenstein.