ADC ArcheoProjecten heeft een Archeologische Begeleiding (conform protocol Opgraven) uitgevoerd ten behoeve van de herinrichting openbare ruimte rond de Sint Remigiuskerk te Duiven. De Archeologische Begeleiding behelsde het toezicht houden op het uitgraven van boomplantgaten, een funderingsleuf, een put voor een automatisch beweegbaar rijwegobstakel en een rioolsleuf. Specifiek voor dit onderzoek gold dat de civieltechnische werkzaamheden leidend waren. Indien begravingen werden aangetroffen had het de voorkeur deze in situ te behouden, mits de werkzaamheden dat toelieten. Deze begravingen zijn met worteldoek en zand afgedekt.
Het onderzoeksgebied heeft een oppervlakte van ca. 297 m² en was vóór de werkzaamheden in gebruik als plein of rijweg rond de kerk. Het gebied ligt in het centrum van Duiven aan de oost-, zuid- en westkant van de Sint Remigiuskerk aan de Kastanjelaan.
Tijdens de begeleiding zijn veertien individuen aangetroffen die in situ bewaard konden blijven.
Verschillende leeftijden en beide geslachten waren vertegenwoordigd. Alle individuen lijken met een west-oost oriëntatie begraven te zijn, waarbij het hoofd in het westen ligt. In twee gevallen kon worden vastgesteld dat er meerdere individuen op elkaar begraven liggen. De onderste en dus oudste individuen zijn door de beperkte omvang van de graafwerkzaamheden niet vrijgelegd.
Op vier locaties zijn losse botresten verzameld, welke onderzocht zijn door een fysisch antropoloog. De resten behoren toe aan ten minste zes individuen, zowel mannelijk als vrouwelijk en van verschillende leeftijden.
Ten zuiden van de kerk zijn twee bakstenen poeren aangetroffen, welke waarschijnlijk restanten zijn van een muur of hek dat rond 1900 het perceel van de kerk begrensde. Aan de oostzijde van de kerk werd een kuil gevonden met daarin vroegmiddeleeuws aardewerk en een metaalslak. De textuur en relatieve ingraving van de kuil doen echter vermoeden dat deze niet ouder dan een paar eeuwen zal zijn.
Historische kaarten laten zien dat in ieder geval tot en met de eerste helft van de 18e eeuw rondom de kerk, met uitzondering van de oostzijde, werd begraven. Kaarten daterend van het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw laten zien dat alleen aan de noordzijde de begraafplaats nog actief werd gebruikt. De aangetroffen skeletten kunnen in ieder geval relatief gedateerd worden van vóór de 19e eeuw.
