Het tracé van de staandemastroute Leeuwarden-Grou is archeologisch begeleid in opdracht van de provincie Fryslân. De flank van de terp Groot Palma is onderzocht en er zijn waarnemingen gedaan in de al gegraven waterweg. Tijdens deze waarnemingen zijn twee dijkjes waargenomen en plaggen die behoren bij een huisterpje uit de Romeinse IJzertijd. Een onverwachtse vondst, net als een serie vrijwel complete kogelpotten daterend in de 12e eeuw uit een waterput op de flank van de terp Groot Palma.
In opdracht van Provincie Fryslân heeft ADC ArcheoProjecten een archeologische begeleiding beperkte verstoring uitgevoerd voor het plangebied Wergea West (Groot Palma). Het veldwerk werd uitgevoerd van 9 februari tot en met 9 maart 2009. Aangezien de bestaande vaarroute zal worden gewijzigd, zullen de aanwezige archeologische waarden in de bodem worden vernietigd. Dit onderzoek had tot doel het materiaal van de vindplaats veilig te stellen en de gegevens te documenteren om daarmee informatie te behouden die van belang is voor de kennisvorming over het verleden.
Het plangebied was onderverdeeld in twee verschillende onderzoeksgebieden. Deelgebied 1 was de toekomstige vaart binnen het perceel rondom Groot Palma. Hier zijn restanten van de periferie van een terp gevonden, zoals lagen, paalkuilen, kuilen, greppels en waterputten. De periferie van de terp is meerdere perioden bewoond geweest. De oudste bewoning vindt waarschijnlijk plaats in de Romeinse IJzertijd, maar de nadruk ligt op de Late Middeleeuwen. Er is een enkele scherf aardewerk en een spinklosje (of oesdop) uit de Romeinse IJzertijd gevonden. Van de jongere bewoning in de Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd zijn aardewerk, botmateriaal, natuursteen en metaal gevonden. Bijzonder was de vondst van een serie, waaronder zes vrijwel complete, kogelpotten in een waterput daterend in de 12e eeuw.
In het noordelijke tracé van de staandemastroute is het talud onderzocht. Hier is onverwacht een ophogingslaag van plaggen aangetroffen. De plaggenlaag bleek bij nader onderzoek deel uit te maken van een huisterp, waarvan de oostzijde al deels vergraven was. Het westelijke deel van de terp was nog intact en is onderzocht. Aangetroffen zijn greppels, (terp)sloten, (terp)lagen, twee dijkjes en een waterput. De waterput is gegraven door de plaggenlaag. Zowel de waterput als de terplagen bevatten terpaardewerk dat dateert in de 1e en 2e eeuw. De twee dijkjes waren in het vlak moeilijk herkenbaar, maar in het profiel waren in een van de dijkjes plaggen zichtbaar. Op basis van de stratigrafie zijn beide dijkjes te dateren vlak voor het opwerpen van de terp, in de Romeinse IJzertijd.
