In 1946 werd deze veteraan opgeroepen voor de dienstplicht en in 1947 werd hij naar de school voor reserveofficieren der Infanterie gestuurd in Breda. Als vaandrig in het aanvullingsdetachement kwam hij begin mei 1948 in Batavia aan, waar hij aangesteld kon worden als pelotonscommandant. Aanvankelijk merkte hij niet veel van spanningen en was het leven er gemoedelijk. Na een tijdje werd hij auditeur militair bij het Bijzonder Krijgsgerecht. Daar werden vooral wat simpelere zaken besproken, complexe zaken losten ze op een andere manier op. Hij was teleurgesteld over de afloop in Indië. Hij heeft het wel een fantastische ervaring gevonden land en cultuur te leren kennen. Er leeft bij hem geen behoefte aan veel contact met andere veteranen: in zijn studietijd richtten oud-Indiëgangers de sociëteit Hap van Jan op en daar heeft hij genoeg aan.