Op zijn zestiende ging deze man in dienst, het was toen 1950. Begin 1953 werd hij als ziekenverpleger bij de marine uitgezonden naar Korea. Hij vond het een vreemde gewaarwording toen ze daar echt op mensen moesten gaan schieten en dacht vaak aan de burgers die wellicht geraakt werden wanneer ze op de vijand schoten. Ook aan eigen kant vielen gewonden en sneuvelden jongens. Het voordeel van hospik zijn was dat hij een eigen ritme en dagindeling had en vrijgesteld was van veel dagelijkse routines. De hiërarchie op het schip was streng. Terugkijkend is hij er trots op dat hij zijn steentje heeft bijgedragen aan de wereldvrede.
