ADC ArcheoProjecten heeft in het kader van te realiseren nieuwbouw, een Opgraving, variant archeologische begeleiding uitgevoerd voor het plangebied Boompjes 55-57 te Rotterdam. In het plangebied zal een woontoren incl. ondergrondse parkeergarage worden gebouwd waarbij de ondergrond tot op een diepte van ca. 7 m -NAP wordt ontgraven. Vooronderzoek had evenwel aangetoond dat op de locatie mogelijk sprake was van de aanwezigheid van behoudenswaardige archeologische resten in de vorm van uit de Nieuwe tijd daterende restanten van scheepswerven en stedelijke bebouwing. Door de voorgenomen aanleg van de nieuwbouw zouden deze verloren gaan. Het bevoegd gezag heeft daarom besloten dat deze veilig gesteld dienden te worden middels een gedurende de bouwwerkzaamheden uit te voeren opgraving, variant archeologische begeleiding. Het onderzoek is uitgevoerd conform de KNA 4.1 en de in het voor het onderzoek opgestelde Programma van Eisen genoemde specificaties voor zover dit uiteindelijk technisch haalbaar en inpasbaar was binnen het werk van de technische uitvoerder. Als gevolg van laatstgenoemd aspect diende het werk in twee fases, fase A en fase B, opgedeeld te worden. Na fase A diende een evaluatie plaats te vinden, zodat op basis van de behaalde resultaten vastgesteld kon worden hoe fase B er uit diende te gaan zien. Uiteindelijk zijn tijdens het onderzoek binnen het plangebied zeven werkputten aangelegd met een gezamenlijk oppervlakte van 2391 m2. De tijdens het uitgevoerde onderzoek aangetroffen sporen dateren uit het eind van de 16e of het begin van de 17e eeuw en later. De oudste sporen bestaan daarbij uit een ophogingspakket, aangebracht ten behoeve van het geschikt maken van de locatie voor gebruik. Op basis van historische gegevens moet het aanbrengen ervan ergens na 1594 geplaatst worden toen dit oorspronkelijk buitendijks gelegen gebied bij de stad werd getrokken. In het pakket zijn geen sporen of vondsten aangetroffen die deze historische datering verder kan aanscherpen. Aan het begin van de 17e eeuw was vervolgens op de locatie sprake van de aanleg van diverse scheepswerven incl. daarbij behorende scheepshellingen. Restanten van laatstgenoemde zijn als zodanig tijdens het onderzoek niet aangetroffen. Wel zijn plaatselijk restanten van een houtsnipperlaag waargenomen, die gezien het erin voorkomen van zowel houtresten als sintels en fragmenten scheepshout gerelateerd kan worden aan het gebruik van het terrein als scheepswerf. Dergelijke houtsnipperlagen zijn zowel in Rotterdam als daarbuiten op vergelijkbare scheepswerflocaties aangetroffen. Tevens zijn twee houtconstructies aangetroffen, die mogelijk onderdeel vormden van de inrichting van de 17e-eeuwse scheepswerf. Begin 18e eeuw kwam vervolgens een eind aan het gebruik van de locatie als scheepswerf en verschenen op de locatie woonhuizen. Van deze panden zijn funderingsresten aangetroffen in de vorm van houten palen, planken en muren. Tevens zijn een waterkelder en twee tonputten aangetroffen, die met deze 18e en 19e-eeuwse bewoning in verband gebracht kunnen worden. Zowel van de 18e en 19e-eeuwse bewoning alsook van de 17e-eeuwse scheepswerf zijn maar beperkt resten aangetroffen. Dit als gevolg van zowel sloop- en bouwactiviteiten in het verleden, o.a. herinrichting terrein begin 18e eeuw t.b.v. woningbouw, als de sloop- en bouwactiviteiten in de 20e eeuw.