De aanleg van ecologische verbindingszones (meanders) op locaties langs de Vecht zijn archeologisch begeleid. De twee deellocaties (Karshoek en Beerze) bevinden zich in beekdalen, waarvoor een hoge archeologische trefkans geldt. Tijdens de archeologische begeleiding zijn echter geen archeologische sporen waargenomen. In de bovengrond zijn enkele aardewerkfragmenten en houtresten aangetroffen. Deze bleken een recente datering te hebben en zijn derhalve niet meegenomen. Deze resten zijn vermoedelijk aangevoerd van elders en op de huidige locaties terecht gekomen tijdens (sub)recente egalisatiewerkzaamheden. Er is geconcludeerd dat op de twee locaties een geheel natuurlijke bodemopbouw aanwezig is. Het betreft beekdalafzettingen, die bestaan uit zandige humeuze afzettingen met ook wat klei tot zavel.