Het archeologisch onderzoek is beperkt tot de vier geplande bouwblokken. In totaal is 2.465 m² opgegraven. Het uiteindelijk opgegraven areaal is vrij beperkt. Het is echter bijzonder hoeveel bruikbare informatie uit verschillende perioden in dit beperkte gebied kon worden verzameld.

De oudste structuur is een boerderij van het type Wachtum uit de Vroege IJzertijd. Een tweede boerderij van een tot nog toe nog onbekend type stamt uit de Midden Romeinse tijd. Een grote waterput was in gebruik in de Midden of Late Romeinse tijd. De Late Middeleeuwen zijn vertegenwoordigd met de resten van een spieker uit de 10e of 11e eeuw en een rechthoekige greppel met de fundamenten van een brug. Deze (grote) structuur wordt gedateerd in de 14e of 15e eeuw, evenals de overige drie waterputten in het plangebied. De brede greppel met parallelle kuilen en palen in het zuidwestelijk deel zijn vermoedelijk restanten van 19e-eeuwse perceelsgrenzen en hebben mogelijk te maken met de voormalige ligging van de Waterstraat.