Resultaten en conclusie archeologische begeleiding en proefsleuvenonderzoek
De aangetroffen bodemopbouw laat zien dat de grond door het gebruik van een diepwoeler tot aanzienlijke diepte verstoord/omgewerkt is. Deze diepploegwerkzaamheden zijn uitgevoerd tot minimaal 60 cm -mv en zal afhankelijk zijn geweest van de oorspronkelijke diepte waarop de zandige afzettingen van de kronkelwaard aanwezig waren. Deze komen vrij ondiep voor in het westelijke, centrale en de noordelijke helft van het oostelijke deel van het plangebied, welke ook de meest hoge ligging heeft op de kronkelwaardrug. In de zuidelijke helft van het oostelijke deel van het plangebied is in zuidelijke richting al enige verfijning in de textuur aanwezig van de kronkelwaardafzettingen, in het nog geleidelijk aflopende deel van de kronkelwaardrug. Hier zijn de diepploegwerkzaamheden ook dieper uitgevoerd, tot wel 90 cm -mv (circa 6,6 m +NAP). Waarschijnlijk is er sprake geweest van een afdekkende laag overstromingsklei, welke ten behoeve van een betere afwatering intensief is omgewerkt met het onderliggende zandpakket. Hierdoor is onder de huidige bouwvoor een vrij egaal bruin gekleurde diepploeglaag ontstaan, welke tijdens het eerder uitgevoerde booronderzoek geïnterpreteerd is als een Bw-horizont. Het zuidoostelijke deel van het plangebied ligt in de overgangszone naar een direct ten zuidoosten gelegen meandergeul, waarbinnen tevens een bestaande afwateringsgreppel ligt. In deze overgangszone komt sterk zandige tot uiterst siltige klei, als oeverafzettingen gesedimenteerd op het lagere deel van de flank van de kronkelwaardrug. De bodemopbouw beschrijft het jonge landschap dat ontstaan is nadat de Gelderse IJssel was ontstaan (wel vóór 900 na Chr.).
Aangetroffen sporen zijn van recente, zo niet zeer recente ouderdom, 20e eeuw. Direct ten westen van het bestaande boerenerf in het centrale deel van het plangebied komen kweekbedden/plantbedden voor. Enkele vierkanten paalsporen betreffen afrasteringspalen. Verder hebben binnen de agrarische percelen smalle drainagebuizen gelegen. Twee genummerde sporen betreffen percelerings-/ontwateringsgreppels.
Tijdens het onderzoek is vondstmateriaal gevonden dat voornamelijk is te dateren in de 18e tot 20ste eeuw. Enkele uitzonderingen zijn twee fragmenten steengoed te dateren in de 16e tot 17e eeuw. Het materiaal is overwegend aangetroffen op en in de bouwvoor of in de onderliggende doorgespitte/gediepploegde lagen. Vooral aan het westelijke deel van het bestaande erf (werkput 1 t/m 3) ligt het maaiveld van de akker bezaaid met materiaal. Het oostelijke deel van het plangebied bestaat uit grasland waardoor hier de (mogelijke) vondsten aan het maaiveld uit het zicht onttrokken worden. Een deel van het vondstmateriaal is aangetroffen in sporen. Zo zijn in de kweekbedden in werkput 3 en in de greppel in werkput 17 vondsten aangetroffen te dateren in de 19e tot 20e eeuw. Het vondst-materiaal zal zeer waarschijnlijk afkomstig zijn uit de binnenstad van Zutphen of uit de Hoven en als nevenproduct met mestmateriaal (uit beerputten) op het terrein verspreid zijn geraakt. In de greppel (spoor 2) die ter plaatse van de stijlrand ligt, waar de hoger gelegen kronkelwaardrug eindigt en de overgang plaatsvind naar de aangrenzend ten zuidoosten van het plangebied gelegen meandergeul, is zowel bij het proefsleuvenonderzoek in werkput 17 als ook bij de OCE-werkzaamheden, vondst-materiaal aangetroffen. Het materiaal dateert vooral in de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw. Waarschijnlijk heeft demping aan het begin van de 2e helft van de 20e eeuw plaatsgevonden, gekoppeld aan de naoorlogse herverkaveling van het agrarisch buitengebied. De archeologische begeleiding van de OCE-werkzaamheden hebben geen ijzeren voorwerpen opgeleverd gerelateerd aan de Tweede Wereldoorlog. De aangetroffen ijzeren voorwerpen zijn uiteenlopend, bestaande uit een emaille zeef, een emaille bak en emmer, een emaille theepot met deksel, een emaille pispot, een emaille petroleumfles, een petroleumstel, een bats en een steekschop, een riek, een klein bakje, een fietsbel, een stuk prikkeldraad, drie verschillende hoefijzers en een metalen pijpenkop. Het dateert voornamelijk uit de jaren ’20 of ’30 van de vorige eeuw.
Uit het onderzoek blijkt dat er geen sprake is van een archeologische vindplaats binnen het plangebied. De enkele sporen zijn gekoppeld aan het agrarisch gebruik van het plangebied, waarbij op de hoger gelegen kronkelwaardrug gewassenteelt heeft plaatsgevonden en het uiterst zuidoostelijk en lager gelegen terreindeel altijd in gebruik zal zijn gebleven als grasland/weiland.
Advies
Het ontbreken van archeologisch relevante sporen in de proefsleuven leidt tot de conclusie dat er geen sprake is van een behoudenswaardige vindplaats. Het advies is daarom dan ook om geen vervolgonderzoek uit te voeren en het plangebied vrij te geven voor verdere ontwikkeling.
Er is geprobeerd een zo gefundeerd mogelijk advies te geven op grond van de gebruikte onderzoeksmethode. De aanwezigheid van archeologische sporen of resten in het plangebied kan nooit volledig worden uitgesloten. Econsultancy wil de opdrachtgever er daarom op wijzen dat, mochten tijdens de geplande werkzaamheden toch archeologische waarden worden aangetroffen, er conform artikel 5.10 van de Erfgoedwet uit juli 2016 een meldingsplicht geldt bij het Ministerie van OCW (de Rijksdienst voor het Cultureel erfgoed: ARCHIS-meldpunt, telefoon 033-4227682), de gemeente Zutphen of de provincie Gelderland.
