Van 12 tot en met 27 september 2011 is een archeologische opgraving uitgevoerd door ADC ArcheoProjecten in het plangebied De Nes Noord. In het plangebied zal nieuwbouw worden ontwikkeld. Deze nieuwbouw bedreigt de aanwezige vindplaatsen. Van de in het vooronderzoek vastgestelde vindplaatsen is locatie 2 opgegraven en deze rapportage behandeld alleen die vindplaats.
Het landschap in de Bronstijd In de Bronstijd bestond het plangebied en haar directe omgeving uit een wad/kweldergebied waarop de zee directe invloed had. Uit deze periode zijn geen archeologische resten aangetroffen.
Verbrande vondsten op de ijzertijdkwelder In de IJzertijd is deze directe invloed van de zee aanzienlijk afgenomen. Door de verminderde invloed van de zee wordt het landschap wat zoeter/brakker.
De aangetroffen resten uit de Midden-IJzertijd op de kwelder bestaan uit een brandlaag waarin veel vondstmateriaal bewaard is gebleven. Deze donkerzwarte brandlaag, die voorheen vaak geïnterpreteerd is al het restant van een veenlaag, is op deze locatie via meerdere methoden onderzocht. Met name de micromorfologie wijst uit dat deze laag geen veen betreft maar een opeenhoping van brandlagen.
Net zoals in de andere noordelijke provincies is te Schagen op reguliere basis de kweldervegetatie in de brand gestoken om zo de vegetatie te verjongen en de begrazingomstandigheden voor het vee te verbeteren. Het feit dat deze laag hier geen veenlaag betreft is echter geen reden om aan te nemen dat in en rond Schagen geen veen gelegen was. In het pollenspectrum en op een vindplaats op enkele kilometers afstand zijn respectievelijk pollen aangetroffen die op veengroei wijzen en verslagen stukken veen.
Met deze jaarlijkse verbranding van de vegetatie is meteen het afval verbrand. Hierdoor is in de brandlaag zeer veel vondstmateriaal bewaard gebleven. Een duidelijk onderscheid is te maken tussen de vondsten die bewust in kuilen gedumpt zijn. Deze zijn over het algemeen completer, minder gefragmenteerd en hebben niet blootgestaan aan verbranding. Waar het vondstmateriaal uit de brandlaag juist sporen van verbranding vertoont. Het vondstmateriaal dateert deze activiteiten tussen het midden van de 4e tot in de late 3e eeuw v. Chr.
Een greppelsysteem uit de Middeleeuwen en Nieuwe tijd Na de IJzertijd is het terrein lange tijd niet in gebruik geweest waardoor een dik overstromingspakket zich het kunnen afzetten. Pas in de 13e eeuw n. Chr. zijn de eerste volgende sporen van menselijke activiteit te dateren. In die tijd wordt Schagen bedreigd door het zeewater dat het land overstroomt en de bewoning wegvaagt.
Om deze overstromingen tegen te gaan wordt de Nesdijk aangelegd. Haaks op deze dijk worden ontwateringgreppels gegraven. Een aantal van deze greppels zijn in het plangebied aangetroffen. Op basis van het aardewerk uit de greppels is duidelijk dat deze in meerdere fasen aangelegd zijn. De eerste greppels ten tijde van de aanleg van de dijk en een tweede groep greppels een eeuw later. Het merendeel van de greppels is in gebruik gebleven tot in de 15e–16e eeuw n. Chr.
Eén van de greppels is in gebruik gebleven tot ver in de 20e eeuw n. Chr. In deze greppel is in de late 17e eeuw n. Chr. een houten dam aangelegd. Deze dam is in gebruik gebleven tot in de vroege 19e eeuw n. Chr. waarna de dam in onbruik raakte maar de rest van de greppel tot subrecente tijd open heeft gelegen.
